Figurine
Χρονολόγησηπερ. 2400/2300 π.Χ.
Date
circa 2400/2300 BC
MediumΛευκό μάρμαρο
Medium
White marble
Dimensions20.8εκ. × 7.6εκ.
Dimensions
20.8 cm
ClassificationΛίθινα
Classification
Stonework / Plastic
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0312
Object Number
ΝΓ0312
ΠερίοδοςΠρώιμη Εποχή του Χαλκού
Period
ΠεριγραφήΕιδώλιο γυναικείας μορφής, μετακανονικού τύπου, της παραλλαγής Χαλανδριανής. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου αποδίδονται ανάγλυφα, εκτός από τα αμυγδαλόσχημα μάτια και το στόμα που δηλώνονται με εγχαράξεις. Ασυνήθιστη είναι η θέση των χεριών, που δεν είναι πια διπλωμένα στη κοιλιά αλλά αποδίδονται σχεδόν διαγώνια να ακουμπούν στο σώμα. Σε χαμηλό ανάγλυφο κάτω από την κοιλιά δηλώνεται το αιδοίο. Πιθανόν κατασκευάστηκε από τον ίδιο γλύπτη ή το ίδιο εργαστήριο με το ειδώλιο του κυνηγού ή πολεμιστή (ΝΓ 308) του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.Early Bronze Age
Description
Further InformationFemale figurine of the post-canonical type, Chalandriani variety. The facial features are depicted in relief, except for the almond-shaped eyes and mouth, which are indicated by incisions. The position of the hands is unusual, since they are no longer folded on the belly, but they are attached almost diagonally to the body. The pubes is rendered in low relief below the abdomen. It was probably made by the same sculptor or in the same workshop as the figurine of the hunter or warrior (NG 308) of the Museum of Cycladic Art.
At the end of the Early Cycladic II period (2400/2300 BC), sculptors began to move away from the rules and conventions that had dominated the construction of Cycladic figurines for five centuries. The figurines of this phase, later examples of the so-called Chalandriani Variety, named after an extensive cemetery in Syros, have been dubbed “post-canonical” and are characterized by the intense schematization of the figures and the concise rendering of individual anatomical details. Their special feature is that they do not follow the fundamental conventions. The canonical arrangement of the arms (left over right) no longer exists, and the position is sometimes reversed, or the arms are confronted or obliquely placed. The head is usually depicted as triangular and flat, placed obliquely at the neck, while the legs are particularly short and straight. In some cases, features on the head are incised or modeled in relief. Most "post-canonical" figurines depict females, although some males also exist.
Στα τέλη της Πρωτοκυκλαδικής ΙΙ περιόδου (2400/2300 π.Χ.), οι γλύπτες αρχίζουν να απομακρύνονται από τους κανόνες και τις συμβάσεις που κυριαρχούσαν επί πέντε αιώνες στην κατασκευή των κυκλαδικών ειδωλίων. Τα ειδώλια της φάσης αυτής, ύστερα δείγματα της λεγόμενης «παραλλαγής Χαλανδριανής», η οποία πήρε το όνομά της από ένα εκτεταμένο νεκροταφείο στη Σύρο, αποκαλούνται «μετακανονικά» και χαρακτηρίζονται από την έντονη σχηματοποίηση των μορφών και την συνοπτική απόδοση των επί μέρους ανατομικών λεπτομερειών. Ιδιαίτερο γνώρισμά τους είναι ότι δεν ακολουθούν πλέον τις θεμελιώδεις συμβάσεις. Η «κανονική» διάταξη των χεριών (αριστερό επί δεξιού) καταργείται και οι πήχεις τοποθετούνται είτε ο αριστερός κάτω από τον δεξιό, είτε αντικριστοί είτε διαγώνια. Το κεφάλι αποδίδεται συνήθως τριγωνικό και επίπεδο τοποθετημένο λοξά στον λαιμό, ενώ τα πόδια είναι ιδιαίτερα κοντά και ευθύγραμμα. Τα περισσότερα ειδώλια του «μετακανονικού» τύπου παριστάνουν γυναικείες μορφές, υπάρχουν όμως και μερικά που αποδίδουν ανδρικές μορφές.
