Part of a necklace
Χρονολόγηση10ος αι. π.Χ.
Date
10th c. BC
MediumΧρυσός
Medium
Gold
Dimensions9.6εκ.
Dimensions
9.6 cm
ClassificationΜετάλλινα
Classification
Metalwork / Jewellery
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0610
Object Number
ΝΓ0610
ΠερίοδοςΠρωτογεωμετρική περίοδος
Period
ΠεριγραφήΤμήματα από περιδέραιο που αποτελείται από περίαπτα (κόσμημα ή φυλαχτό με σπείρες) με τέσσερεις σπείρες και κυλινδρικές ψήφους που προήλθαν από Πρωτογεωμετρικό τάφο στη Σκύρο. Τα περίαπτα είναι κατασκευασμένα με τη χρήση πολύ λεπτού σύρματος χρυσού (συρματερή τεχνική).Early Geometric period
Description
Further InformationPart of a necklace with four-spiral ornaments and tubular beads from a Protogeometric grave in Skyros. The spiral ornaments are wrought in filigree technique.
Identical ornaments have been found in Protogeometric graves at Lefkandi on Euboea. This type of jewellery, however, is also known from the Mycenaean period and is encountered as early as the 16th c. BC, in the Grave Circles at Mycenae. At present, it is not clear whether the Mycenaean tradition of jewellery-making lived on in some regions without interruption after the collapse of the Mycenaean palaces (12th c. BC). Certainly in the period that followed, jewellery was produced only rarely, mainly made of bronze or iron, because of the scarcity of gold sources in Greece. The island of Skyros had an important Mycenaean past, while Euboea apparently recovered more rapidly than any other region from the disastrous consequences of the tumult at the end of the Late Bronze Age (2500-1900 BC). Nonetheless, it is not impossible that techniques that had been forgotten for a long time were rediscovered at the end of the 10th c. BC, when the Euboeans began to establish trading contacts with the traditional centres of gold-working in the Near East.
Πανομοιότυπα περιδέραια εξαιρετικής διατήρησης έχουν βρεθεί σε πρωτογεωμετρικούς τάφους στο Λευκαντί της Εύβοιας. Ωστόσο, οι συγκεκριμένοι τύποι κοσμημάτων είναι γνωστοί από την Μυκηναϊκή περίοδο και απαντούν ήδη από τον 16ο αι. π.Χ. στους Ταφικούς Κύκλους των Μυκηνών. Προς το παρόν, δεν είναι σαφές εάν η μυκηναϊκή παράδοση κοσμηματοτεχνίας διατηρήθηκε σε κάποιες περιοχές χωρίς διακοπή μετά την κατάρρευση του Μυκηναϊκού πολιτισμού (12ος αι. π.Χ.), περίοδο κατά την οποία κατασκευάζονταν λιγοστά κοσμήματα κυρίως από χαλκό ή σίδηρο, καθώς η Ελλάδα ήταν φτωχή σε χρυσό. Η Σκύρος είχε έντονο μυκηναϊκό παρελθόν, η δε Εύβοια φαίνεται ότι ανέκαμψε συντομότερα από οποιαδήποτε άλλη περιοχή από τις καταστροφικές συνέπειες των αναταραχών στα τέλη της Ύστερης Εποχής του Χαλκού (2500-1900 π.Χ.). Δεν αποκλείεται, ωστόσο, τεχνικές που είχαν ξεχαστεί επί μακρόν να ανακαλύφθηκαν εκ νέου στα τέλη του 10ου αι. π.Χ., όταν οι Ευβοείς άρχισαν να αναπτύσσουν και πάλι εμπορικές επαφές με τα παραδοσιακά κέντρα χρυσοχοΐας της Εγγύς Ανατολής.