Spearhead
Χρονολόγηση2000-1900 π.Χ.
Date
2000-1900 BC
MediumΧαλκός
Medium
Bronze
Dimensions36εκ. × 4εκ.
Dimensions
36 cm
ClassificationΜετάλλινα
Classification
Metalwork / Armour and Weapons
Αριθμός ΑντικειμένουΖ0415
Object Number
Ζ0415
ΠερίοδοςΠρώιμη Εποχή του Χαλκού
Period
ΠεριγραφήΑιχμή δόρατος με μακριά λεπίδα σε σχήμα φύλλου. Έχει κεντρική ανάγλυφη νευρώση, στρογγυλεμένους ώμους και καταλήγει σε άγκιστρο.Early Bronze Age
Description
Further InformationSpearhead with long, leaf blade and hooked tang. The blade has sharp
mid-rib, and rounded shoulders.
Bronze weapons appeared in Cyprus around 2500 BC. In addition to swords
and daggers there were spears with metal points, usually made from local
arsenical copper (more durable than pure copper and thus more suitable for
weapons and tools), and after 1900 BC from bronze, an alloy of copper and tin.
The early Cypriot spearheads comprise a willow-leaf blade (20-50 cm. long) with
rounded shoulders, a midrib and a hooked tang, as in the specific example.
Similar types have been found in the Near East. Some scholars have interpreted
the common occurrence of bronze weapons in Early Cypriot graves as indicative
of the wealth or prestige of their owners. In several cases the grave ensembles
include weapons that have been intentionally bent, a symbolic act to ensure
that they were not reused.
Τα χάλκινα όπλα εμφανίζονται στην Κύπρο γύρω στο 2500 π.Χ. Εκτός από ξίφη και εγχειρίδια, μια άλλη κατηγορία επιθετικών όπλων είναι και τα δόρατα με μετάλλινες αιχμές, που κατασκευάζονταν συνήθως από ντόπιο αρσενικούχο χαλκό (υλικό ανθεκτικότερο από τον καθαρό χαλκό, άρα πιο κατάλληλο για την παραγωγή όπλων και εργαλείων) και, μετά το 1900 π.Χ., από ορείχαλκο (κράμα χαλκού και κασσίτερου). Οι πρώιμες κυπριακές αιχμές δοράτων αποτελούνται από φυλλόσχημη λεπίδα (μήκους περίπου 20-50 εκ.) με στρογγυλεμένους ώμους, κεντρική νεύρωση και αγκιστροειδή απόληξη, όπως και στο συγκεκριμένο παράδειγμα. Παρόμοιοι τύποι απαντούν στην Εγγύς Ανατολή. Η συχνή παρουσία χάλκινων όπλων σε πρωτοκυπριακούς τάφους ερμηνεύεται από ορισμένους μελετητές ως ένδειξη πλούτου ή κοινωνικού γοήτρου των κατόχων τους. Σε αρκετές περιπτώσεις ταφικών συνόλων, βρίσκονται όπλα που έχουν καταστραφεί ή καμφθεί εσκεμμένα, μια πράξη συμβολική, που σκοπό είχε την μη επαναχρησιμοποίησή τους.