Kantharos
Χρονολόγηση1ος αι. μ.Χ.
Date
1st c. AD
MediumΓυαλί βαθυκύανο, διαφανές. Κυανόλευκο στην περιφέρεια του χείλους
Medium
Deep blue transparent glass, opaque pale to white stripe at rim
Dimensions10εκ. × 10.7εκ. × 15εκ.
Dimensions
10 × 10.7 × 15 cm
ClassificationΓυάλινα
Classification
Vases
Αριθμός ΑντικειμένουΖ0725
Object Number
Ζ0725
ΠερίοδοςΡωμαϊκή περίοδος
Period
ΠεριγραφήΠερίτεχνο σκεύος πόσης από ημιδιαφανές, φυσητό γυαλί με ψηλές λαβές. Προέρχεται από τάφο στην περιοχή Πάχνα (Λεμεσός).Roman period
Description
Further InformationThis elegant drinking vessel of translucent glass with opposed handles comes from a grave in Pahna, Lemesos.
Beside this kantharos and one of the same dark blue glass from Pompeii, there are only three other known fragments of similar vessels.Glass vessels of the Roman period (30 BC - 330 AD) have been found in significant quantities at various sites in Cyprus (Kition, Salamis, Tamassos, etc.), indicating the existence of local workshops. The illustrated example has several features that suggest influences from the famous Phoenician glass-making workshops of Sidon. Until Hellenistic times (325 - 30 BC), glass objects were relatively rare and expensive. However, from the late 1st c. BC the (fortuitous) invention of the glass-blowing technique facilitated mass production and reduced dramatically the cost of glass vessels, which thus became accessible to wider social strata. This led to the creation of a wide range of vase-types distributed all over the Mediterranean.
Ανήκει σε σπάνιο τύπο με λιγοστά παράλληλα. Εκτός από τον συγκεκριμένο και έναν παρόμοιο κάνθαρο από βαθύ μπλε γυαλί που βρέθηκε στην Πομπηία, είναι γνωστά τρία ακόμη θραύσματα από αντίστοιχα σκεύη. Σημαντικές ποσότητες γυάλινων σκευών της Ρωμαϊκής περιόδου (30 π.Χ. - 330 μ.Χ.) έχουν βρεθεί σε διάφορα σημεία της Κύπρου (Κίτιον, Σαλαμίνα, Ταμασσός, κ.α.), υποδηλώνοντας την ύπαρξη τοπικών εργαστηρίων κατά την περίοδο αυτή. Το συγκεκριμένο σκεύος έχει πολλά στοιχεία που υποδεικνύουν σχέσεις με τα φημισμένα φοινικικά εργαστήρια υαλοτεχνίας της Σιδώνας. Μέχρι και την Ελληνιστική περίοδο (325 - 30 π.Χ.) τα γυάλινα αντικείμενα ήταν σχετικά σπάνια και θεωρούνταν είδη πολυτελείας. Ωστόσο, από τα τέλη του 1ου αι. π.Χ., η (τυχαία) ανακάλυψη της τεχνικής του φυσητού γυαλιού απλούστευσε τη διαδικασία παραγωγής τέτοιων αντικειμένων και μείωσε σημαντικά το κόστος τους. Τα γυάλινα σκεύη έγιναν αντικείμενα καθημερινής χρήσης και δημιουργήθηκε μια μεγάλη τυπολογία αγγείων (αμφορίσκοι, μυροδοχεία, κ.ά. για αποθήκευση λαδιού, αρωμάτων και καλλυντικών), τα οποία διακινούνταν σε όλη τη Μεσόγειο.
ACTIVITIES
Discover More
