Figurine
Χρονολόγηση2700-2400/2300 π.Χ.
Date
2700-2400/2300 BC
MediumΜάρμαρο υπόλευκο-κιτρινωπό, πολύ λεπτόκοκκο
Medium
Marble whitish-yellowish, very fine-grained
Dimensions19.7εκ. × 11.5εκ. × 4.1εκ.
Dimensions
19.7 cm
ClassificationΛίθινα
Classification
Stonework / Plastic
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ1066
Object Number
ΝΓ1066
ΠερίοδοςΠρώιμη Εποχή του Χαλκού
Period
ΠεριγραφήΜηροί και κνήμες ειδωλίου γυναικείας μορφής κανονικού τύπου, παραλλαγής Σπεδού. Με εγχαράξεις δηλώνεται το ηβικό τρίγωνο. Βαθιά εγκοπή διαχωρίζει τα πόδια. Με οριζόντιες χαράξεις τονίζονται οι αρθρώσεις των γονάτων. Στην αριστερή κνήμη διακρίνονται ίχνη ερυθρού χρώματος Το αποσπασματικό ειδώλιο ανήκει σε ένα σύνολο αντικειμένων που είναι γνωστό ως «Θησαυρός της Κέρου» και παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω του μεγέθους του, το όποιο πιθανώς θα έφθανε τα 40 εκατοστά. Το ειδώλιο αποδίδεται στον «Καλλιτέχνη Γουλανδρή» ή στον «Γλύπτη Μπάστη».Early Bronze Age
Description
Further InformationThighs and lower legs of a female figurine of canonical type, Spedos variety. Pronounced incisions define the public triangle. There is a deep groove between the legs while horizontal incisions emphasize the knees. Traces of red pigment can be seen down the left lower leg. The fragmentary figurine belongs to an assemblage of objects known as the "Keros Hoard" and is of particular interest because of its size, which probably would have reached 40 cm height. The figurine is attributed either to the “Goulandris Artist" or to the “Bastis Master”.
The "Keros Hoard" is an enigmatic assemblage of fragmentary marble figurines, marble and clay vessels and other artefacts which were illicitly excavated in the 1950s and 1960s at the islet Keros, between Naxos and Amorgos. Most of those artefacts were sneaked out of Greece but the Museum of Cycladic Art purchased and repatriated 81 of them in 1990 and in 1992. The systematic archaeological excavations which took place in the area in 1963, 1966 and 1967 revealed an exceptionally rich deposit of Early Cycladic artefacts, most of them fragmented. In fact, the way in which the objects are broken and the erosion on their fractured surfaces indicate that they were deliberately broken in antiquity. On the basis of this evidence it has been proposed that the site was a repository for objects of great symbolic value and that they were broken on purpose in the context of specific rituals.
Ο «Θησαυρός της Κέρου» είναι ένα αινιγματικό σύνολο αποσπασματικά σωζόμενων ειδωλίων, αγγείων και άλλων αντικειμένων που ανασκάφηκαν παράνομα τις δεκαετίες του 1950 και 1960 στο νησάκι Κέρος, μεταξύ Νάξου και Αμοργού. Τα περισσότερα από αυτά τα αντικείμενα φυγαδεύτηκαν παράνομα στο εξωτερικό, όμως το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης κατάφερε το 1990 και το 1992 να επαναπατρίσει 81 συνολικά θραύσματα. Στη λεηλατημένη περιοχή, όπου πιθανολογείται ότι βρέθηκε ο «Θησαυρός», διεξήχθησαν το 1963, 1966 και 1967 συστηματικές ανασκαφές και βρέθηκε εξαιρετικά πλούσια συγκέντρωση θραυσμένων, κυρίως, πρωτοκυκλαδικών αντικειμένων. Ο τρόπος μάλιστα, με τον οποίο τα αντικείμενα είναι σπασμένα και η φθορά που υπάρχει στις τομές τους, υποδηλώνουν ότι αυτό έγινε σκόπιμα στην αρχαιότητα. Τα στοιχεία αυτά έχουν οδηγήσει στη διατύπωση της θεωρίας ότι η θέση αποτελούσε χώρο εναπόθεσης αντικειμένων μεγάλης συμβολικής σημασίας και εσκεμμένου κατακερματισμού τους στο πλαίσιο συγκεκριμένων τελετουργιών.
