Figurine
Χρονολόγησητέλη 5ου-αρχές 4ου αι. π.Χ.
Date
late 5th-early 4th c. BC
MediumΠηλός
Medium
Clay
Dimensions24εκ.
Dimensions
24 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Figurines
Αριθμός ΑντικειμένουΑΑ0081
Object Number
ΑΑ0081
ΠερίοδοςΚλασική περίοδος
Period
ΠεριγραφήΕιδώλιο όρθιας, ανδρικής μορφής, που πατά σε ψηλή τετράγωνη βάση. Ο νέος φοράει ιμάτιο, που καλύπτει τους ώμους του και αφήνει ακάλυπτο το υπόλοιπο σώμα. Στο αριστερό του χέρι κρατά πετεινό, ενώ το δεξί είναι παράλληλα με το σώμα. Έχει περίτεχνη κόμμωση και στο κεφάλι φορά ταινία. Το ειδώλιο παρουσιάζει έντονη πλαστικότητα στο σώμα και στην επιφάνεια του διατηρεί το λευκό επίχρισμα και ίχνη κόκκινου χρώματος. Είναι κατασκευασμένο με μονή μήτρα και αποδίδεται σε βοιωτικό εργαστήριο.Classical period
Description
Further InformationStanding figurine of a young man, who steps on a high, square base. He is dressed in himation drapped over his shoulders and leaving the rest of his body bare. In his left hand, he holds a cock; his right arm by his side. He has an ornamental haircut and wears a band on his head. The body is rendered in relief. The white coating and traces of the red colour are preserved. It is made with a single mould and is attributed to a Boeotian workshop.
The use of the mould for making figurines was introduced in the 7th c. BC and was generalized in almost all coroplastic workshops around 500 BC. To make a matrix, it was necessary to make a patrix of wax or baked clay. The figurines, like the sculptures, were painted. The decoration technique from the 7th c. BC onwards (but systematically since the 5th c. BC) consists of the covering of the front surface, usually before firing, with a white coating (clay mixture), which formed the basis for the application of the additional colours after firing, which gave a lively and cheerful effect. The rooster held by the male figure is one of the favourite birds in antiquity. He was a symbol of masculinity and was generally associated with wedding, health, life, death, but also with chthonic worship, as the sacrifice of roosters in funeral rituals is known.
Η χρήση μήτρας για την κατασκευή ειδωλίων εισήχθη τον 7ο αι. π.Χ. και γενικεύθηκε σε όλα σχεδόν τα εργαστήρια κοροπλαστικής γύρω στο 500 π.Χ. Για να κατασκευαστεί μια μήτρα ήταν απαραίτητη η κατασκευή ενός προπλάσματος (patrix) από κερί ή ψημένο πηλό. Τα ειδώλια, όπως και τα γλυπτά, ήταν ζωγραφισμένα. Από τον 7ο αι. π.Χ. και εξής (συστηματικά όμως από τον 5ο αι. π.Χ.), η επιφάνεια καλυπτόταν πριν το ψήσιμο με λευκό επίχρισμα, το οποίο αποτελούσε τη βάση για να τοποθετηθούν μετά το ψήσιμο τα επίθετα χρώματα που προσέδιδαν ζωντάνια και χαρούμενη όψη. Ο πετεινός που κρατάει η ανδρική μορφή αποτελεί αγαπητό πτηνό της αρχαιότητας. Πρόκειται για σύμβολο της αρρενωπότητας και σχετιζόταν γενικότερα με τον γάμο, την υγεία, τη ζωή, τον θάνατο, αλλά και τη χθόνια λατρεία, καθώς είναι γνωστή η θυσία πετεινών στις νεκρικές τελετές.
