Krater
Clay vase
ΔημιουργόςΑπόδοση:
Ζωγράφος του Ακράγαντα
Χρονολόγηση470-460 π.Χ.
Date
470-460 BC
MediumΠηλός
Medium
Clay
Dimensions47.2εκ. × 36.5εκ. × 19.2εκ.
Dimensions
47 × 36.5 × 19.2 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Pottery
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ1116
Object Number
ΝΓ1116
ΠερίοδοςΚλασική περίοδος
Period
ΠεριγραφήΚιονωτός κρατήρας (συμβατικό όνομα εξαιτίας των λαβών του, οι οποίες θυμίζουν κίονες) διακοσμημένος με την ερυθρόμορφη τεχνική. Πρόκειται για ανοικτό αγγείο, συχνά μεγάλου μεγέθους το οποίο χρησιμοποιούσαν για τη μείξη του κρασιού με νερό, καθώς οι αρχαίοι έπιναν το κρασί τους νερωμένο. Στην κύρια όψη απεικονίζεται πομπή (κώμος): Μια νεαρή αυλητρίδα που παίζει δίαυλο και ένας νεαρός, που κρατά επτάχορδη βάρβιτο (είδος λύρας) και πιθανώς τραγουδά, πλαισιώνουν νέο με ιμάτιο, ο οποίος, ενώ χορεύει, με έκπληξη διαπιστώνει ότι η κύλικα που κρατά στο αριστερό χέρι, έχει αδειάσει από το κρασί. Την εύθυμη αυτή ομάδα παρακολουθεί νεαρός με στεφάνι κισσού στο κεφάλι, που βαδίζει κουβαλώντας έναν αμφορέα στον ώμο. Στη δευτερεύουσα όψη εικονίζονται τέσσερεις ιματιοφόροι νέοι που συνομιλούν ανά δύο. Το αγγείο αποδίδεται στον Ζωγράφο του Ακράγαντα, που εργάστηκε στην Αττική γύρω στα μέσα του 5ου αι. π.Χ.Classical period
Description
DescriptionRed-figure column krater (conventional name due to its handles, which resemble columns). Open vessel, usually of big size. It was used for mixing wine with water as in antiquity wine was drunk diluted with water. On the main side of the vase is depicted a procession (komos). A female musician is playing a double-flute (diaulos) and a young man holds a seven-stringed kind of lyre (barbiton). Between them is represented a dancing himation-clad youth who suddenly discovers that his kylix is completely empty of wine. An ivy-wreathed youth leads the procession to the right carrying an amphora on his shoulder. On the other side are depicted four himation-clad youths conversing in pairs. This vase is attributed to the Agrigento Painter, who was active in Attica in the middle years of the 5th c. BC.
At banquets, the host would use kraters (from the verb "κεράννυμι" meaning to mix), i.e. large clay vessels used to mix wine and water. The ancient Greeks drank diluted wine at banquets because they wanted to avoid excessive drinking and drunkenness so that they could discuss and have fun with musicians and dancers. The return from the banquet is represented on this krater. Two young men are depicted, one holding a cup, a glass of wine, and the other an amphora. The young men are accompanied by two musicians, a young woman playing the double flute and a young man holding the seven-stringed barbitos, a kind of lyre.
Στα συμπόσια, ο οικοδεσπότης χρησιμοποιούσε τους κρατήρες (από το ρήμα κεράννυμι που σημαίνει αναμειγνύω), μεγάλα πήλινα αγγεία που χρησίμευαν στη μείξη οίνου και νερού. Οι αρχαίοι Έλληνες έπιναν αραιωμένο το κρασί στα συμπόσια γιατί ήθελαν να αποφεύγουν την υπερβολική οινοποσία και τη μέθη ώστε να μπορούν να συζητήσουν αλλά και να διασκεδάσουν με μουσικούς και χορεύτριες. Σε αυτόν τον κρατήρα παριστάνεται η επιστροφή από το συμπόσιο. Απεικονίζονται δυο νέοι άνδρες που κρατούν ο ένας κύλικα, δηλαδή ποτήρι κρασιού και ο άλλος έναν αμφορέα. Τους νεαρούς συνοδεύουν δυο μουσικοί, μια νεαρή γυναίκα που παίζει τον διπλό αυλό και ένας νέος που κρατεί την επτάχορδη βάρβιτο, ένα είδος λύρας.
The Agrigento Painter was an Athenian red-figure vase-painter whose name is unknown. He is conventionally named after one of his vases (kylix) in the archaeological Museum of Agrigento in Sicily. He was part of the so-called “Mannerists” named after their style of painting. He mostly decorated column-kraters and some 100 vases are attributed to his hand. Scenes of “komos” were a popular subject in Greek art and especially in Attic vase-painting and they often appear on kraters. Wine, dance and music are the three basic ingredients of the "komos” in which mortals are frequently depicted returning from a symposium or en route to another one, dancing and sometimes exhibiting explicitly amorous intentions.
Ο Ζωγράφος του Ακράγαντα είναι Αθηναίος ζωγράφος που το όνομά του δεν έχει καταγραφεί και ονομάστηκε συμβατικά έτσι από ένα αγγείο του που βρίσκεται στο αρχαιολογικό Μουσείο του Ακράγαντα στη Σικελία. Ήταν μέλος μιας ομάδας ζωγράφων που αποκαλούνται «μανιεριστές» εξαιτίας των τεχνοτροπικών τους χαρακτηριστικών. Διακοσμούσε ως επί το πλείστον κιονωτούς κρατήρες και του έχουν αποδοθεί περίπου 100 αγγεία. Οι σκηνές «κώμου», όπως αποκαλείται αυτού του είδους η παράσταση που εικονίζεται στον κρατήρα, ήταν πολύ αγαπητές στους Έλληνες και ειδικά στους Αθηναίους αγγειογράφους. Απαντούν συχνά σε κρατήρες, τα κατ’ εξοχήν συμποσιακά αγγεία. Κρασί, χορός και μουσική αποτελούν τα τρία βασικά στοιχεία του κώμου, όπου συχνά εικονίζονται κοινοί θνητοί που επιστρέφουν από συμπόσιο ή μεταβαίνουν σε κάποιο άλλο, έχοντας, ενίοτε, ζωηρή ερωτική διάθεση.
