Ειδώλιο
Χρονολόγηση2700-2400/2300 π.Χ.
Date
2700-2400/2300 BC
ΥλικόΛευκό μάρμαρο
Medium
White marble
Διαστάσεις23εκ.
23 cm
ΤαξινόμησηΛίθινα
Stonework / Plastic
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0330
Object Number
ΝΓ0330
ΠερίοδοςΠρώιμη Εποχή του Χαλκού
Period
ΠεριγραφήΕιδώλιο από σύμπλεγμα μορφών, κανονικού τύπου της παραλλαγής Σπεδού. Το κεφάλι είναι λυρόσχημο (σε σχήμα λύρας, έγχορδου μουσικού οργάνου) με ελαφρά στροφή προς τα δεξιά. Στο πρόσωπο αποδίδεται μόνο η μεγάλη και πλατιά μύτη. Στο σώμα δηλώνονται μικροί μαστοί, το δεξί χέρι διπλωμένο στην κοιλιά και η ηβική χώρα με ρηχές αυλακώσεις. Τα μακριά πόδια έχουν λυγισμένα γόνατα και είναι ανοικτά από τους μηρούς έως τους αστραγάλους. Το χέρι στην πλάτη ανήκε σε άλλη μορφή, που αρχικά στεκόταν δίπλα και αγκάλιαζε τη σωζόμενη μορφή. Όταν το σύμπλεγμα έσπασε ο τεχνίτης εξομάλυνε το σημείο θραύσης, με αποτέλεσμα το αριστερό χέρι του ειδωλίου να φαίνεται ότι γυρίζει εντελώς αφύσικα στην πλάτη. Early Bronze Age
Description
ΠληροφορίεςFigurine from a group of figures of the canonical type of the Spedos variety. The head is lyre-shaped (in the shape of a lyre, a stringed instrument) with a slight turn to the right. The only facial feature is the large and broad nose Small breasts, the right arm folded on the belly and the incised pubic triangle are indicated on the body. The long legs bending at the knees are open from the thighs to the ankles. The arm carved on the back belonged to another figure, originally standing next to, and embracing the surviving figure. When the group broke, the craftsman smoothed the break point, so that the left hand of the figurine appears to turn completely unnaturally on its back.
The figurine is particularly interesting as it is one of the few known cases of repair and reconstruction of figurines in antiquity after breakage. The repair of figurines as well as vases reveals that these objects were considered valuable not only because of their utility or their special symbolism but also because of the skill and knowledge required for their production.
Το ειδώλιο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς αποτελεί μια από τις ελάχιστες γνωστές περιπτώσεις επισκευής και μετασκευής ειδωλίων στην αρχαιότητα έπειτα από θραύση. Η επισκευή ειδωλίων αλλά και αγγείων, φανερώνει ότι τα αντικείμενα αυτά θεωρούνταν πολύτιμα όχι μόνο λόγω της χρησιμότητας ή του ιδιαίτερου συμβολισμού τους, αλλά και λόγω της εργασίας και των δεξιοτήτων που απαιτούσε η κατασκευή τους.
