Πρόχους
Χρονολόγηση2000-1800 π.Χ.
Date
2000-1800 BC
ΥλικόΠηλός ροδοκάστανος
Medium
Pinkish-buff clay
Διαστάσεις47εκ. × 32εκ.
47 × 32 cm
ΤαξινόμησηΠήλινα
Ceramics / Pottery
Αριθμός ΑντικειμένουΖ0701
Object Number
Ζ0701
ΠερίοδοςΠρώιμη - Μέση Εποχή του Χαλκού
Period
ΠεριγραφήΠρόχους (αγγείο για διατήρηση και έγχυση υγρών) της «Ερυθροστιλβωτής κεραμικής», με επίπεδη βάση και σώμα απιόσχημο (σε σχήμα αχλαδιού). Έχει μικρή κυλινδρική λαβή και στενό λαιμό με χείλος που στρέφεται προς τα έξω. Ανάγλυφη ταινία περιτρέχει τη βάση του λαιμού. Το ιδιαίτερο όμως γνώρισμα του αγγείου είναι η ανάγλυφη διακόσμηση στον ώμο του, όπου απεικονίζονται σχηματοποιημένες όρθιες μορφές με τα χέρια απλωμένα και λυγισμένα προς τα κάτω ανάμεσα σε κεφάλια ζώων (ίσως ταύρων, βουκράνια). Καθώς η παράσταση παραπέμπει σε τελετουργίες σχετικές με τη γονιμότητα, είναι πιθανόν το αγγείο να χρησίμευε ως ειδικό τελετουργικό σκεύος.Early - Middle Bronze Age
Description
ΠληροφορίεςRed-Polished jug with a flat base, a piriform (peared-shaped) body, a
small cylindrical handle and a narrow neck with outturned rim. A relief band
encircles the neck-base. The distinctive feature of the vase is the relief
decoration on the shoulder, which depicts schematic figures with outstretched
arms and bent downwards between animal heads (perhaps bulls, bucrania). Since
the representation refers to fertility rituals, it is possible that the vase
was used as a special ritual vessel.
“Red-Polished ware”, the name of which indicates a red glossy surface,
is the basic style of pottery in Cyprus during the Early (2500-1900 BC) and
Middle Bronze Age (1900-1650 BC). The illustrated jug is an interesting and
rare example, as human figures, whether painted or in relief, are extremely
rare during that period. The Cypriot artists preferred to depict the human
figure mainly in clay or stone plank figurines, figures inside models of
shrines associated with religion and cult rituals and, more rarely, as a
full-figure appendage on clay vessels.
Η «Ερυθροστιλβωτή Κεραμική», η ονομασία της οποία δηλώνει κόκκινη γυαλιστερή επιφάνεια, αποτελεί τον βασικό κεραμικό ρυθμό στην Κύπρο της Πρώιμης (2500-1900 π.Χ.) και της Μέσης Εποχής του Χαλκού (1900-1650 π.Χ.). Τα αγγεία αυτά παρουσιάζουν διαφοροποιήσεις σε κάθε περιοχή του νησιού ως προς το σχήμα, την επεξεργασία της εξωτερικής επιφάνεια και τον τρόπο παραγωγής τους. Η εικονιζόμενη πρόχους αποτελεί ένα ενδιαφέρον και σπάνιο παράδειγμα, καθώς οι ανθρώπινες μορφές, γραπτές ή ανάγλυφες, είναι εξαιρετικά ασυνήθιστες στα αγγεία αυτής της περιόδου. Οι Κύπριοι καλλιτέχνες προτιμούν να αποδίδουν την ανθρώπινη μορφή κυρίως με πήλινα ή λίθινα σανιδόμορφα (σε σχήμα σανίδας) ειδώλια, με ολόγλυφες μορφές μέσα σε ομοιώματα ιερών που συνδέονται με τη θρησκεία και τις λατρευτικές τελετουργίες και σπανιότερα ως ολόγλυφα προσάρτημα σε πήλινα σκεύη.
