Hydria (kalpis)
Χρονολόγησηβ μισό 5ου αι. π.Χ.
Date
2nd half of the 5th century BC
MediumXαλκός
Medium
Βronze
Dimensions39εκ. × 15.7εκ. × 14.3εκ.
Dimensions
39 × 15.7 × 14.3 cm
ClassificationΜετάλλινα
Classification
Metalwork / Vases
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0729
Object Number
ΝΓ0729
ΠερίοδοςΚλασική περίοδος
Period
ΠεριγραφήΕξαιρετικής διατήρησης υδρία με σφαιρικό σώμα, δύο οριζόντιες λαβές, προσαρμοσμένες στο σώμα και μία κάθετη λαβή στον ώμο, διακοσμημένη με ανάγλυφη μορφή Σειρήνας. Το πρόσωπο της, με τα λεπτά χαρακτηριστικά, πλαισιώνεται από μπούκλες που πέφτουν στο στήθος ενώ ταινία κοσμεί τα μαλλιά της και περιδέραιο τον λαιμό της. Ο κορμός της καλύπτεται με φολιδωτό κόσμημά (φολίδες ή λέπια) και ακουμπά σε ανθέμιο (φυτικό κόσμημα που συνήθως διαμορφώνεται από φύλλα άκανθας και φοίνικα), ενώ τα φτερά της είναι ανοιγμένα προς τα πάνω. Classical period
Description
Further InformationA hydria in pristine condition, with globular body and two horizontal handles attached to the body. The vertical handle on the pot’s shoulder is decorated with a relief figure of a Siren. Her hieratic face with its delicate features is framed by her hair, and the long curls fall loosely onto her breast; while a band adorns the head and wears a similar necklace around her neck. The figure stands on a palmette (floral motif that is usually formed by acanthus and palm leaves). There is a scale motif decoration in the Siren’s torso with outstretched wings.
The decoration of the handle with a Siren is typical of the second half of the 5th c. BC and is associated with workshops in central Greece (Attica, Boeotia, and Euboea) or the Peloponnese (Corinth). The frequent use of hydrias with similar decoration as cinerary urns is obviously related to the dualistic nature of the Sirens. In epic poetry, these mythical creatures with the body of a bird and the head of a woman are pictured as daemons that bewitch and exterminate mortals (Odyssey XII,153ff.). However, later poetic tradition presents them as more ennobling, their mellifluous songs accompanying the dead in the Underworld and comforting the living (e.g. Euripides, Helen, 167). Extant bronze hydrias come mainly from graves and sanctuaries. They have a hammered body, to which the cast parts (handles, mouth, and base) were fixed by using bronze, silver or tin rivets. Even if the clay hydria was the standard vessel for carrying water, their bronze counterparts were used mainly as luxurious symposium vessels as well as cinerary urns, votive offerings in sanctuaries or prizes at games (as known from vase-paintings depicting Nikai bearing hydrias). From their use in sanctuaries derived another public use that of the ballot box (kalpis).
Η διακόσμηση της λαβής με Σειρήνα αποτελεί χαρακτηριστικό του β΄ μισού του 5ου αι. π.Χ. και προέρχονται από εργαστήρια της κεντρικής Ελλάδας (Αττική, Βοιωτία, Εύβοια) και της Πελοποννήσου (Κόρινθος). Υδρίες με παρόμοια διακόσμηση χρησιμοποιούνταν ως τεφροδόχα αγγεία, γεγονός που προφανώς σχετίζεται με τη δισυπόστατη φύση των Σειρήνων. Στην επική ποίηση, τα μυθικά αυτά πλάσματα με το σώμα πτηνού και τη γυναικεία κεφαλή, απεικονίζονται ως δαιμονικά στοιχεία που μαγεύουν και εξοντώνουν τους θνητούς (Οδύσσεια, μ 153 κ.εξ.). Η μεταγενέστερη ποιητική παράδοση, ωστόσο, τις εμφανίζει πιο εξευγενισμένες να συνοδεύουν με γλυκόλαλα τραγούδια τους νεκρούς στον κάτω κόσμο και να παρηγορούν τους ζωντανούς (π.χ. Ευριπίδης, Ελένη, 167). Οι χάλκινες υδρίες που διατηρούνται έως τις ημέρες μας προέρχονται κυρίως από τάφους και ιερά. Έχουν σφυρήλατο σώμα ενώ τα χυτά μέρη (λαβές, στόμιο και βάση) έχουν συγκολληθεί στο σώμα μετά την κατεργασία με χάλκινα καρφιά. Αν και η υδρία ήταν το κατ' εξοχήν πήλινο σκεύος για τη μεταφορά νερού, τα χάλκινα παραδείγματα χρησίμευαν κυρίως ως πολυτελή συμποσιακά σκεύη αλλά και ως τεφροδόχα αγγεία, αναθήματα σε ιερά ή έπαθλα αγώνων (όπως γνωρίζουμε από παραστάσεις αγγείων όπου απεικονίζονται Νίκες με υδρίες στα χέρια). Από τη χρήση τους στα ιερά προήλθε και μία ακόμη δημόσια χρήση, αυτή της κάλπης για τις ψήφους.
ACTIVITIES
Discover More
