Figurine
Χρονολόγηση1ος αι. π.Χ.
Date
1st c. BC
MediumΠηλός καστανός.
Medium
Brown clay
Dimensions27.3εκ. × 10εκ.
Dimensions
27.3 × 10 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Figurines
Αριθμός ΑντικειμένουΚΠ0046
Object Number
ΚΠ0046
ΠερίοδοςΕλληνιστική περίοδος
Period
ΠεριγραφήΕιδώλιο γυναικείας μορφής στον τύπο της «Ταναγραίας» με περίτεχνη κόμμωση και έντονη χρωματική διακόσμηση. Κρατά ριπίδιο (βεντάλια) και στηρίζεται στο δεξί πόδι. Η ονομασία «Ταναγραίες» οφείλεται στην ανεύρεση πληθώρας παρόμοιων ειδωλίων στα νεκροταφεία της βοιωτικής Τανάγρας τον 19ο αιώνα. Οι «Ταναγραίες» απεικόνιζαν μάλλον θνητές γυναίκες.Hellenistic period
Description
Female figurine of the "Tanagra" type with elaborate hairstyle painted in bright colours. She is holding a fan and her weight is on her right foot. "Tanagra" type figurines were thus named because hundreds of them were discovered in the cemeteries of Tanagra in Boeotia in the 19th century. They seem to have been portrayed mortal women.
Further Information
They date to the Hellenistic period, from the second half of the 4th until the 1st c. BC. Their style and evolution were strongly influenced by developments in contemporary sculpture, and more specifically the turn towards realism which is attested in the 4th c. BC. By that time, artists started to move away from the idealized models of early Classical art and turned to the portrayal of figures with individualized features that could convey the inner psychological state. This, in combination with the improved social position of women in the Hellenistic period (336-31 BC), brought about a new ideal of female beauty which was more focused on sensuality.
Πρόκειται για τύπο ειδωλίων της Ελληνιστικής περιόδου που χρονολογείται από τα μέσα ή τα τέλη του 4ου αι. π.Χ. έως και τον 1ο αι. π.Χ. Τόσο η εμφάνιση όσο και η εξέλιξή τους υπήρξε συνυφασμένη με τη μεγάλη πλαστική, και συγκεκριμένα με τη στροφή που παρατηρείται από τον 4ο αι. π.Χ. προς τη φυσιοκρατία. Η τάση των καλλιτεχνών να εγκαταλείψουν τον ιδεαλισμό της Κλασικής περιόδου και να αφοσιωθούν στην απόδοση του εσωτερικού κόσμου των απλών ανθρώπων, σε συνδυασμό με τη γενικότερη βελτίωση της κοινωνικής θέσης της γυναίκας κατά την Ελληνιστική περίοδο (336-31 π.Χ.), οδήγησαν στην επικράτηση ενός νέου, πιο αισθησιακού, προτύπου γυναικείας ομορφιάς.