Τα σανιδόμορφα ειδώλια από υπόλευκη κιμωλία (ή άλλους λίθους όπως ασβεστόλιθο ή γυψόλιθο) αποτελούν μια εξαιρετικά σπάνια κατηγορία γλυπτών που αποδίδουν την ανθρώπινη μορφή με εντελώς σχηματικό τρόπο. Τεχνοτροπικά ανήκουν στην ίδια κατηγορία με τα πήλινα σανιδόμορφα ειδώλια του Ερυθροστιλβωτού ρυθμού, τα οποία εμφανίζονται κατά τα τέλη της Πρωτοκυπριακής περιόδου (2500-1900 π.Χ.) ως αυτόνομες μορφές ή ως διακοσμητικά στοιχεία σε αγγεία και σε πήλινα ομοιώματα. Τα λίθινα παραδείγματα έχουν επίπεδο, σχεδόν ορθογώνιο κορμό και πλάγιες αποφύσεις για χέρια. Ορισμένα φέρουν εγχαράξεις, έχουν διάτρητα «αυτιά», ίσως για την ανάρτηση ενωτίων (σκουλαρίκια), και ίχνη μελανού και ερυθρού χρώματος. Ο ρόλος, τον οποίο επιτελούσαν αυτά τα αγαλμάτια, δεν είναι εξακριβωμένος. Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές ίσως συνδέονται με αντιλήψεις περί γονιμότητας και πιθανώς χρησιμοποιούνταν σε επιτάφιες τελετές. Άλλοι πιστεύουν ότι μιμούνται μεγάλα ξύλινα «ξόανα», που ως λατρευτικά αγάλματα φυλάσσονταν σε προϊστορικά ιερά.