Η φιάλη ήταν ο πλέον διαδεδομένος τύπος μαρμάρινου αγγείου κατά την Πρωτοκυκλαδική ΙΙ περίοδο (2700-2400/2300 π.Χ.). Συχνά οι φιάλες διατηρούν ίχνη κόκκινου χρώματος στο εσωτερικό τους το οποίο, στα ελάχιστα παραδείγματα που αναλύθηκαν, ήταν από ένα ορυκτό, τον κινναβαρίτη, που δεν υπήρχε στις Κυκλάδες, αλλά το εισήγαγαν. Πρόκειται συνεπώς για υλικό σπάνιο και πολυτελές. Το κόκκινο είναι το πιο συνηθισμένο χρώμα, υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που διατηρούνται ίχνη μαύρου, πράσινου ή βαθυγάλαζου. Όταν ολόκληρη η εσωτερική επιφάνεια της φιάλης καλύπτεται από συμπαγές χρώμα, πιθανόν το αγγείο να είχε σκόπιμα χρωματιστεί ή να είχε τοποθετηθεί στον τάφο γεμάτο με χρωστική ουσία.