Figurine

Expand

Χρονολόγηση3200-2800 π.Χ.

Date

3200-2800 BC

MediumΛίθος μελανός με καστανές φλεβώσεις

Medium

Black stone with brown veining

Dimensions9.3εκ.

Dimensions 9.3 cm

ClassificationΛίθινα

Classification Stonework / Plastic

Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0351

Object Number

ΝΓ0351

ΠερίοδοςΠρώιμη Εποχή του Χαλκού

Period

Early Bronze Age

ΠεριγραφήΣχηματικό βιολόσχημο ειδώλιο με ραβδόσχημη προεξοχή, που δηλώνει τον λαιμό και το κεφάλι, και επίπεδο κορμό με δύο πλατιές εγκοπές, που διαμορφώνουν τη «μέση» του σώματος. Η βάση δημιουργεί καμπύλη, όπως και οι «ώμοι», που σχηματίζονται ως πτερύγια. Η επιφάνεια του ειδωλίου είναι έντονα λειασμένη.

Description

Schematic violin-shaped figurine with a long rod-like projection denoting the head and neck, and flat body with two wide notches at the sides, forming the "waist". The base is also concave as well as the "shoulders", which are formed as wings. The surface of the figurine is highly smoothed.

Further Information

Violin-shaped figurines, thus named because their profile resembles that of a violin or fiddle, are the most common type of schematic representation of the human body in the Early Cycladic I period (3200-2800 BC). Developed from the violin-shaped figures of the Neolithic Age (5300-4500 BC), they are usually small, very thin, with a long rod-like projection denoting the head and neck, and two wide notches at the sides forming the "waist" of the body. In violin-shaped figurines, there is often an apparent attempt at a more naturalistic treatment of the female figure, with the indication of anatomical details such as the base of the neck, the breasts, arms, folds of flesh in the area of the waist and the pubes.

Δημόσιες Πληροφορίες

Τα «βιολόσχημα» ειδώλια, που ονομάστηκαν έτσι επειδή το περίγραμμά τους θυμίζει έντονα το σχήμα του βιολιού, αποτελούν τον συνηθέστερο τύπο σχηματικών ειδωλίων της Πρωτοκυκλαδικής Ι περιόδου (3200-2800 π.Χ.). Αποτελούν εξέλιξη των βιολοειδών μορφών της Νεότερης Νεολιθικής (5300-4500 π.Χ.) και είναι κατά κανόνα μικρού μεγέθους, πολύ λεπτά, με μακρύ ραβδόσχημο στέλεχος, που αποδίδει το κεφάλι και τον λαιμό, και δύο πλατιές εγκοπές που διαμορφώνουν τη «μέση» του σώματος. Στα βιολόσχημα ειδώλια παρατηρείται αρκετά συχνά προσπάθεια για πιο φυσιοκρατική απόδοση της γυναικείας μορφής με τη δήλωση ανατομικών λεπτομερειών, όπως η βάση του λαιμού, οι μαστοί, οι βραχίονες, οι πτυχές στην περιοχή της μέσης και η ηβική χώρα.