Amphora

Expand

Images(2)

Χρονολόγηση900-750 π.Χ.

Date

900-750 B.C.

MediumΠηλός σχετικά συμπαγής, ροδοκάστανος

Medium

Relatively solid, reddish clay

Dimensions44.5εκ. × 32εκ. × 17εκ.

Dimensions 44.5 × 32 × 17 cm

ClassificationΠήλινα

Classification Ceramics / Pottery

Αριθμός ΑντικειμένουΖ0597

Object Number

Ζ0597

ΠερίοδοςΓεωμετρική περίοδος

Period

Geometric period

ΠεριγραφήΑμφορέας με απιόσχημο (σε σχήμα αχλαδιού) σώμα, ευρύ λαιμό και δακτυλιόσχημη βάση. Έχει γραπτή διακόσμηση ταινιών και στη ζώνη του ώμου, μεταξύ των λαβών, δικτυωτό ζατρίκιο (σκάκι).

Description

Amphora with piriform (pear-shaped) body, broad neck and ring-shaped base. It has painted decoration with bands and on the shoulder, between the handles, a checkerboard pattern.

Further Information

This large vessel, most probably of funerary use, belongs to a special group of amphoras decorated with almost identical motifs in the "Bichrome" style. The decoration consists of multiple crosshatched diamonds arranged in reserved bands and friezes. These amphoras are thought to be the products of a specialized workshop in the eastern part of Cyprus. Amphoras were extensively used as cinerary urns in the Early Iron Age, when cremation became a common practice. More often, however, they were used for jar-burials, a practice known in earlier periods too, especially for kids. Both customs are widely attested in the ancient cemeteries of Salamis (Famagusta) and Amathus (Limassol), which date between the 11th and 8th c BC.

Δημόσιες Πληροφορίες

Το αγγείο αυτό, πιθανότατα ταφικής χρήσης, ανήκει σε μια σχετικά μεγάλη ομάδα αμφορέων του «Δίχρωμου» ρυθμού, με σχεδόν πανομοιότυπη διακόσμηση γεωμετρικών μοτίβων. Ιδιαίτερα σύνηθες είναι το κόσμημα του ζατρικίου, που τοποθετείται στην ζώνη του ώμου μεταξύ των λαβών. Οι αμφορείς αυτού του τύπου θεωρούνται προϊόντα εξειδικευμένων εργαστηρίων των ανατολικών κατά πάσα πιθανότητα περιοχών (Ορμήδεια, Σαλαμίνα). Οι αμφορείς χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς ως τεφροδόχα αγγεία, ύστερα από την διάδοση του εθίμου της καύσης των νεκρών κατά την Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου. Επίσης, ήταν σε χρήση, και το πανάρχαιο έθιμο (γνωστό από τα νεολιθικά χρόνια τόσο στο Αιγαίο όσο και τη Μικρά Ασία) της ταφής παιδιών εντός μεγάλων αγγείων (εγχυτρισμός). Πολλές ταφές παιδιών σε πιθοειδή αγγεία και αμφορείς με διακόσμηση του «Δίχρωμου» και του »Λευκού Γραπτού» ρυθμού έχουν βρεθεί στα νεκροταφεία της Σαλαμίνας (Αμμόχωστος), που χρονολογούνται μεταξύ του 11ου και του 8ου αι. π.Χ., ενώ στην Αμαθούντα (Λεμεσός) παρόμοια αγγεία χρησίμευαν ως τεφροδόχα κατά τον 8ο αι. π.Χ.