Pyxis
Clay vase
Χρονολόγηση760-750 π.Χ.
Date
760-750 BC
MediumΠηλός
Medium
Clay
Dimensions24.9εκ.
Dimensions
24.9 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Pottery
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ1103
Object Number
ΝΓ1103
ΠερίοδοςΓεωμετρική περίοδος
Period
ΠεριγραφήΗ εικονιζόμενη πυξίδα, προϊόν αττικού εργαστηρίου των αρχών της Ύστερης Γεωμετρικής περιόδου (760-700 π.Χ.), αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας πολυτελούς παραλλαγής της επίπεδης πυξίδας (αγγείο αποθήκευσης κοσμημάτων και ειδών καλλωπισμού). Όλη η επιφάνεια του σώματος και του πώματος της πυξίδας καλύπτεται με γεωμετρικά κοσμήματα. Το πώμα, αντί για λαβή, επιστέφεται από τέσσερα ειδώλια αλόγων.Geometric period
Description
The vase illustrated here, product of an Attic workshop in the early years of the Late Geometric period (760-700 BC), is a characteristic example of a luxurious variation of the flat pyxis (vase for the safekeeping of cosmetics and jewellery for the female toilet and adornment). Geometric motifs decorate the body and the lid of the pyxis. Four horse figurines stand on the lid.
Description
Vessels with lids are called pyxides and were used for the safekeeping of jewelry and cosmetics. The ancient name pyxis, derived from the material, pyxos, or box-wood, originally meant a wooden box. Women used to place their cosmetics and jewelry inside the box. Pyxides are often found in women's burials as grave goods, that is, as offerings to the deceased. However, large flat pyxides decorated with horses on the lid appear in the 9th and 8th centuries BC and are found exclusively in luxurious male burials. The horses probably symbolize the privileged class of the Knights. This particular vase was discovered in the tomb of a man who wanted the pyxis to showcase his social status even after his death. Therefore, it was placed on his tomb.
Τα αγγεία με πώμα ονομάζονται πυξίδες και χρησίμευαν στη φύλαξη κοσμημάτων και καλλυντικών. Το αρχαίο όνομα πυξίς, προέρχεται από το υλικό, τον πύξο, ή αλλιώς πυξάρι, και σήμαινε αρχικά ξύλινο κουτί. Μέσα στις πυξίδες οι γυναίκες τοποθετούσαν τα καλλυντικά και τα κοσμήματά τους. Πυξίδες συχνά βρίσκονται σε γυναικείες ταφές ως κτερίσματα, δηλαδή ως προσφορές στη νεκρή. Οι μεγάλες όμως πυξίδες διακοσμημένες με άλογα στο πώμα, εμφανίζονται τον 9ο και 8ο αιώνα π.Χ. και συναντώνται αποκλειστικά σε ανδρικούς τάφους. Τα άλογα συμβολίζουν πιθανότατα την τάξη των Ιππέων. Το συγκεκριμένο αγγείο έχει βρεθεί στον τάφο ενός άνδρα, ο οποίος ήθελε η πυξίδα να φανερώνει τη σημαντική του θέση στην κοινωνία ακόμη και μετά το θάνατό του. Γι’ αυτό το τοποθέτησαν στον τάφο του.
Pyxides have been found as grave goods in female burials and as votive offerings in sanctuaries of female deities. In the early 9th c. BC spherical and pointed pyxides with conical lids were predominant, while in the latter years of the 9th and the early 8th c. BC the flat pyxis replaced the spherical. This particular type of flat pyxis with horse figurines on the lid seems to have been intended exclusively for male burials and is usually found in rich graves of the period. It is thus probable that the horses were symbols of the aristocratic class of the Knights (Hippeis). From 750 BC, flat pyxides acquired almost monumental dimensions and became common, while their luxurious variations - crowned by a group of horses, were no longer used only for male burials.
Οι πυξίδες βρίσκονται συχνά ως κτερίσματα σε γυναικείους τάφους, αλλά και ως αναθήματα σε ιερά γυναικείων θεοτήτων. Στον πρώιμο 9ο αι. π.Χ. κυριαρχούν οι σφαιρικές και οι οξυπύθμενες πυξίδες με κωνικά πώματα, ενώ προς τα τέλη του 9ου και τις αρχές του 8ου αι. π.Χ. το σημαντικότερο νέο σχήμα είναι η επίπεδη πυξίδα, η οποία αντικαθιστά τη σφαιρική. Ο συγκεκριμένος τύπος επίπεδης πυξίδας, με τη διακόσμηση των ειδωλίων αλόγων στο πώμα, φαίνεται ότι προοριζόταν αποκλειστικά για αντρικές ταφές. Παρόμοια αγγεία έχουν βρεθεί μόνο σε πλούσια κτερισμένους τάφους της περιόδου, γεγονός που επιτρέπει την υπόθεση ότι τα άλογα αποτελούσαν ίσως σύμβολα της αριστοκρατικής τάξης των ιππέων. Από το 750 π.Χ., πάντως, οι επίπεδες πυξίδες αποκτούν σχεδόν μνημειακές διαστάσεις και γνωρίζουν ευρεία διάδοση, ενώ η πολυτελής παραλλαγή τους, που επιστέφεται από ομάδα αλόγων, δεν χρησιμοποιείται πλέον μόνο σε ανδρικές ταφές.