Ειδώλιο ζώου
Χρονολόγηση2000-1800 π.Χ.
Date
2000-1800 BC
ΥλικόΠηλός
Medium
Clay
Διαστάσεις7.8εκ. × 14.5εκ.
7.8 × 14.5 cm
ΤαξινόμησηΠήλινα
Ceramics / Figurines
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0130
Object Number
ΝΓ0130
ΠερίοδοςΜέση Εποχή του Χαλκού
Period
ΠεριγραφήΕιδώλιο βοδιού. Σώζεται αποσπασματικά, ενώ το αριστερό αυτί, τμήμα του ρύγχους και τα τρία πόδια είναι συμπληρωμένα. Το ζώο εικονίζεται με κυλινδρικό σώμα, κοντά πόδια και κεφάλι με μακρύ ρύγχος και μεγάλα όρθια αυτιά. Οπές δηλώνουν τα μάτια και το στόμα. Στην επιφάνεια του ειδωλίου διατηρούνται ίχνη ερυθρωπού επιχρίσματος. Middle Bronze Age
Description
ΠληροφορίεςFigurine of an ox. It is partially preserved, while the left ear, part of the muzzle and the three legs are restored. The animal is represented with a cylindrical body, short legs and head with a long snout and large ears. The eyes and the mouth are indicated by small holes. Traces of reddish paint are preserved on the surface of the figurine.
Clay handmade figurines were the commonest type of votive offering in Minoan cult places. They were particularly ubiquitous in peak-sanctuaries, open-air places of worship on the summit of hills or mountains. During the Protopalatial or Old Palace period (2000-1700 BC), the worship in peak-sanctuaries had a strong folk character. The worshippers offered to the deity clay models of animals (possibly as substitutes for blood sacrifices) and of humans in gesture of worshiping.
Τα πήλινα χειροποίητα ειδώλια αποτελούν το συνηθέστερο είδος προσφοράς στα μινωικά Ιερά Κορυφής, υπαίθριους λατρευτικούς χώρους σε κορυφές λόφων ή βουνών. Κατά την Παλαιοανακτορική περίοδο (2000-1700 π.Χ.), η λατρεία στα Ιερά Κορυφής είχε έντονα λαϊκό χαρακτήρα. Οι πιστοί ανέθεταν στη λατρευόμενη θεότητα πήλινα ομοιώματα ζώων, ενδεχομένως ως υποκατάστατα σφαγίων αλλά και ανθρώπων σε στάσεις δέησης.
