Bust
Χρονολόγηση525-500 π.Χ.
Date
525-500 BC
MediumΠηλός πορτοκαλόχρωμος
Medium
Orange-coloured clay
Dimensions11εκ.
Dimensions
11 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Figurines
Αριθμός ΑντικειμένουΚΠ0108
Object Number
ΚΠ0108
ΠερίοδοςΑρχαϊκή περίοδος
Period
ΠεριγραφήΠροτομή γυναικείας μορφής με τονισμένα ζυγωματικά, μακριά γαμψή μύτη, τονισμένο πηγούνι και αρχαϊκό μειδίαμα (συγκρατημένο χαμόγελο) στα χείλη. Η μορφή φορά διάδημα, από το οποίο προβάλλουν δύο σειρές ελικοειδών βοστρύχων (μπούκλες) σχηματίζοντας ένα είδος στεφάνης που πλαισιώνει το πρόσωπο. Η μπροστινή όψη ήταν κατασκευασμένη με μήτρα (καλούπι). Διατηρούνται ίχνη λευκού επιχρίσματος (υπόστρωμα για τα χρώματα) στη μπροστινή επιφάνεια, υποδηλώνοντας ότι η διακόσμηση θα ήταν πολύχρωμη πάνω σε λευκή επιφάνεια.Archaic period
Description
Further InformationBust of a female figure with accentuated cheekbones, a long aquiline nose, a protruding chin and an archaic smile (restrained smile) on the lips. The figure wears a diadem, from which protrude two rows of spiral curls forming a sort of wreath which frames the face. The front face was mould made. Traces of white slip (a substrate for the colours) are preserved on the front surface, suggesting that the decoration would have been polychrome on a white surface.
Terracotta female protomes are usually encountered as offerings in public sanctuaries dedicated mostly to female deities, as ritual objects in domestic shrines, as objects with apotropaic or decorative character in private households and as grave offerings in women's and children's burials. They often have a hole or holes in the upper part of the head and were intended to be displayed on the walls of shrines and houses. Their interpretation is uncertain since they are sometimes considered as depictions of deities and other times as those of mortals.
Οι πήλινες γυναικείες προτομές συναντώνται ως αφιερώματα σε δημόσια ιερά γυναικείων κυρίως θεοτήτων, ως αντικείμενα ιδιωτικής λατρείας σε οικιακά ιερά, ως καθημερινά αντικείμενα με αποτροπαϊκό ή διακοσμητικό χαρακτήρα σε ιδιωτικές κατοικίες και ως κτερίσματα σε γυναικείες και παιδικές ταφές. Συχνά έχουν οπή στο επάνω μέρος της κεφαλής και προορίζονταν για ανάρτηση σε τοίχους ιερών, αλλά και οικιών. Η ερμηνεία τους δεν είναι βέβαιη, καθώς άλλοτε θεωρούνται απεικονίσεις θεοτήτων και άλλοτε θνητών.
