Oinochoe
Clay vase
Χρονολόγηση480-470 π.Χ.
Date
480-470 BC
MediumΠηλός
Medium
Clay
Dimensions17.6εκ. × 4.7εκ. × 6εκ.
Dimensions
17.6 × 4.7 × 6 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Pottery
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ1120
Object Number
ΝΓ1120
ΠερίοδοςΚλασική περίοδος
Period
ΠεριγραφήΠλαστικό αττικό αγγείο με σώμα σε σχήμα γυναικείας κεφαλής και στόμιο σε σχήμα τριφυλλιού (τριφυλλόσχημο). Στα χείλη του προσώπου διαγράφεται το αρχαϊκό μειδίαμα (συγκρατημένο χαμόγελο). Το αγγείο χρησίμευε για τη μετάγγιση νερού ή κρασιού.Classical period
Description
DescriptionThis Attic plastic vase is in the shape of a female head with the lips on the face describing an Archaic smile (restrained smile) and has a trefoil mouth. The vase was used for pouring water or wine.
A different type of vases are the 'plastic' vases. The term plastic comes from the verb “πλάσσω”, i.e. “to create". These vessels are shaped like people, animals or shells and were luxury vessels. They were used as oinochoe for wine or as perfume containers for aromatic oils. They usually depict women, mythological figures, Dionysus, Satyrs or Hercules, but also Africans.
Ένας διαφορετικός τύπος αγγείων είναι τα «πλαστικά» αγγεία. Ο όρος πλαστικό προέρχεται από το ρήμα πλάσσω. Αυτά τα αγγεία έχουν σχήμα ανθρώπων, ζώων ή κοχυλιών και ήταν σκεύη πολυτελείας. Τα χρησιμοποιούσαν ως οινοχόες για το κρασί ή ως αρωματοδοχεία για τα αρωματικά έλαια. Συνήθως απεικονίζουν γυναίκες, μυθολογικές μορφές, τον Διόνυσο, Σατύρους ή τον Ηρακλή, αλλά και Αφρικανούς.
Vases in the shape of human heads are present from the Late Geometric period (760-700 BC) in the Levant and on Rhodes, and from the mid-7th c. in Crete. In Athens plastic vases appeared around 545 BC and their production continued into the 4th c. BC. The heads, usually simple but sometimes double-faced, are mainly of females, although mythological figures (Dionysos, Satyr, Herakles) or Africans are not unknown. Some workshops used moulds for making the heads, to which the separately modelled neck, handle and mouth were attached. The use of plastic vases is linked to the shape of their mouth: those with aryballos-shaped mouth contained aromatic oils, those with kantharos-shaped were drinking vessels and those with trefoil shape –like oinochoe– were for pouring water or wine. Many scholars maintain that vases of this kind are influenced by East Greek (or even North Syrian) pottery. Various views on their significance have been expressed: that they imitate actors' masks and are linked with the flourishing of the theatre in the Late Archaic period (530-490/480 BC), or that they were for religious, cultic, or funerary use.
Αγγεία σε μορφή ανθρώπινων κεφαλών είναι γνωστά ήδη από την Ύστερη Γεωμετρική (760-700 π.Χ.) περίοδο στην Ανατολή και τη Ρόδο και από τα μέσα του 7ου αι. π.Χ. στην Κρήτη. Στην Αθήνα, τα «πλαστικά» αγγεία πρωτοεμφανίζονται γύρω στο 545 π.Χ. και η παραγωγή τους συνεχίζεται έως και τον 4ο αι. π.Χ. Οι κεφαλές, συνήθως απλές και σπανιότερα αμφιπρόσωπες, αποδίδουν κυρίως γυναίκες, αλλά και μυθολογικές μορφές (Διόνυσο, Σατύρους, Ηρακλή) ή νέγρους. Ορισμένα εργαστήρια χρησιμοποιούσαν μήτρες (καλούπια) για την κατασκευή των κεφαλών πάνω στις οποίες προσάρμοζαν τον λαιμό, τη λαβή και το στόμιο που είχαν δουλευτεί ξεχωριστά. Η χρήση των πλαστικών αγγείων συνδέεται με το σχήμα του στομίου τους: όσα διέθεταν αρυβαλλόσχημο στόμιο περιείχαν αρωματικά έλαια, τα κανθαρόσχημα ήταν αγγεία πόσης, ενώ όσα είχαν τριφυλλόσχημο στόμιο, όπως οι οινοχόες, χρησίμευαν για το σερβίρισμα κρασιού ή νερού. Πολλοί μελετητές υποστηρίζουν ότι αυτού του είδους τα αγγεία είναι επηρεασμένα από την κεραμική της ανατολικής Ελλάδας (ή ακόμη και της Βόρειας Συρίας), ενώ έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις σχετικά με τη σημασία τους: κάποιοι θεωρούν ότι μιμούνται προσωπεία ηθοποιών και τα συνδέουν με την άνθηση του θεάτρου κατά την Ύστερη Αρχαϊκή περίοδο (530-490/80 π.Χ.), ενώ άλλοι τους αποδίδουν θρησκευτική, λατρευτική ή ταφική χρήση.
