Block
Χρονολόγηση480-470 π.Χ.
Date
480-470 BC
MediumΑσβεστόλιθος
Medium
Limestone
Dimensions25εκ. × 38εκ.
Dimensions
25 cm
ClassificationΛίθινα
Classification
Stonework / Plastic
Αριθμός ΑντικειμένουΖ0773
Object Number
Ζ0773
ΠερίοδοςΚλασική περίοδος
Period
ΠεριγραφήΟ κυβόλιθος έχει εγχάρακτη επιγραφή σε τρεις στίχους, αποδοσμένη στην κοινή Κυπροσυλλαβική γραφή. Πρόκειται για ένα επιτάφιο επίγραμμα στο οποίο αναφέρεται ότι ο Φαύθεμις ανήγειρε ταφικό μνημείο στην αδερφή του, την Φαυσαγοράτιδα. Το πρώτο συνθετικό των δύο ονομάτων, φα?ς, σημαίνει φως.Classical period
Description
Further InformationIncised on this block is a three-lined Greek inscription, written in the common Cypro-syllabic script. This is a funerary epigram mentioning that Phauthemis raised a grave monument to his sister Phausagoratis (a common female name in the 5th century BC). The first syllabus, phaus, of both names means light.
Cypro-syllabic script, which displays similarities with the syllabic scripts used in the prehistoric Aegean (mainly Linear B), was deciphered in the 1870s by the British Assyriologist George Smith, with the help of a bilingual inscription in Phoenician and Greek (with Cypro-syllabic characters). Based on the available evidence, the script appeared in Cyprus in the 11th c. BC and was used for writing both Greek and Eteocypriot, that is the ancient language of the inhabitants of Cyprus prior to the advent of Hellenic populations in the late 13th c. BC; inscriptions in Eteocypriot have not yet been read. The Greek dialect of Cyprus, on the other hand, presents similarities with the Arcadian dialect of the Peloponnese, which is why it is also called Arcado-Cypriot. Cypro-syllabic script was widely diffused throughout Cyprus, particularly from the 8th to the 3rd c. BC, when the Greek alphabet finally prevailed, and the Cypro-syllabic script ceased to be used.
Η Κυπροσυλλαβική γραφή, που παρουσιάζει ομοιότητες με τις συλλαβικές γραφές του προϊστορικού Αιγαίου (κυρίως τη Γραμμική Β), αποκρυπτογραφήθηκε τη δεκαετία του 1870 από τον Άγγλο ασσυριολόγο George Smith με τη βοήθεια μιας δίγλωσσης επιγραφής γραμμένης σε φοινικικά και ελληνικά (με κυπροσυλλαβικούς χαρακτήρες). Σύμφωνα με τα έως τώρα δεδομένα, φαίνεται ότι εμφανίστηκε στην Κύπρο τον 11ο αι. π.Χ. για την καταγραφή τόσο της ελληνικής όσο και της ετεο-κυπριακής γλώσσας, δηλαδή της γλώσσας που μιλούσαν οι κάτοικοι της Κύπρου πριν από την άφιξη ελληνικών πληθυσμών στο νησί στα τέλη του 13ου αι. π.Χ. Η γλώσσα αυτή παραμένει αινιγματική και οι σχετικές επιγραφές δεν έχουν αναγνωσθεί. Η ελληνική διάλεκτος της Κύπρου, από την άλλη, παρουσιάζει ομοιότητες με την αρκαδική της Πελοποννήσου και γι' αυτό ονομάζεται και Αρκαδοκυπριακή. Η Κυπροσυλλαβική γραφή γνώρισε μεγάλη διάδοση σε όλη την Κύπρο, ιδιαίτερα από τον 8ο έως τον 3ο αι. π.Χ. όταν, με την οριστική επικράτηση του ελληνικού αλφαβήτου, σταμάτησε να χρησιμοποιείται.