Figurine
Χρονολόγηση14ος-13ος αι. π.Χ.
Date
14th-13th c. BC
MediumΠηλός πορτοκαλόχρωμος
Medium
Orange clay
Dimensions5.7εκ. × 7.5εκ.
Dimensions
5.7 × 7.5 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Figurines
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ1097
Object Number
ΝΓ1097
ΠερίοδοςΎστερη Εποχή του Χαλκού
Period
ΠεριγραφήΣύνθετο ζωόμορφο ειδώλιο που με αφαιρετικό τρόπο απεικονίζει άρμα που
σέρνεται από άλογο. Το ζώο έχει μακρόστενο κυλινδρικό σώμα, ψηλό κυλινδρικό
λαιμό, μικρό κεφάλι και τέσσερα λοξά τοποθετημένα πόδια. Τα ανατομικά
χαρακτηριστικά του κεφαλιού αποδίδονται με γραπτή διακόσμηση όπως και το
τρίχωμά του. Επικολλημένο στο πίσω μέρος του ζώου είναι τμήμα άρματος που
διακοσμείται εξωτερικά με δύο μεγάλους κύκλους. Το άρμα ενώνεται με το κεφάλι
του αλόγου με μακρύ κυλινδρικό στέλεχος για τα ηνία.Late Bronze Age
Description
Further InformationZoomorphic figurine depicting in an abstract manner a chariot being
dragged by a horse. The animal has an elongated cylindrical body, a high
cylindrical neck, a small head and four obliquely placed legs. The anatomical
features of the head as well as elements of the skin are indicated by painted
decoration. Attached to the back of the animal is a part of a chariot decorated
with two large circles. The chariot is connected with the horse's head with a
long cylindrical stem for the reins.
In the Mycenaean period animal figurines like their human counterparts, were produced in bulk. They are hand-made and depict a variety of quadrupeds without clearly distinguished anatomical details. They are generally found as dedications in shrines, but a very large number comes from tombs and may have been children’s toys. Chariots were extensively used by the Myceneans and originated from the East. They were a swift means of transportation, mainly for the upper class and were used for both military and civil purposes as transport to the battlefield (but without fighting with them), as well as in official ceremonies and processions, in races and in hunting. The chariot drawn by horses or griffins, is frequently found in Mycenaean iconography in wall paintings, and amphoroid kraters. There are also many clay models of chariots, both with or without a driver testifying to their importance in Mycenaean society.
Στη μυκηναϊκή περίοδο τα ζωόμορφα όπως και τα ανθρωπόμορφα ειδώλια παράγονταν μαζικά. Είναι χειροποίητα και παριστάνουν διάφορα τετράποδα χωρίς σαφή χαρακτηριστικά. Προέρχονται κυρίως από τάφους, όπου είχαν χρησιμοποιηθεί ως κτερίσματα (προσφορές που συνόδευαν τους νεκρούς), αλλά και από ιερά, όπου είχαν εναποτεθεί ως αφιερώματα, ενώ κάποια είχαν ίσως χρησιμεύσει και ως παιδικά παιχνίδια. Τα άρματα ήταν γνωστά στους Μυκηναίους και η χρήση τους διαδόθηκε στην Ελλάδα προφανώς από την Ανατολή. Ήταν γρήγορα μέσα επικοινωνίας κυρίως για την ανώτερη τάξη. Τα χρησιμοποιούσαν για στρατιωτικούς, αλλά και για πολιτικούς σκοπούς, δηλαδή για τη μετάβαση στο πεδίο της μάχης χωρίς όμως να πολεμούν με αυτά, καθώς επίσης σε επίσημες τελετές και πομπές, σε αγώνες και στο κυνήγι. Το άρμα, συρόμενο άλλοτε από άλογα άλλοτε από γρύπες, εμφανίζεται συχνά στη μυκηναϊκή εικονογραφία, όπως σε τοιχογραφίες και αμφοροειδείς κρατήρες. Υπάρχουν επίσης πολλά πήλινα ομοιώματα αρμάτων με ή χωρίς αναβάτη μαρτυρώντας τη σημασία τους στη μυκηναϊκή κοινωνία.