Frying-pan vessel
Clay vase of the frying pan type
Χρονολόγηση2800-2700 π.Χ.
Date
2800-2700 BC
MediumΠηλός ερυθρωπός με εγκλείσματα
Medium
Reddish clay with inclusions
Dimensions3.8εκ. × 16εκ. × 16.4εκ.
Dimensions
3.8 × 16 × 16.4 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Pottery
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0099
Object Number
ΝΓ0099
ΠερίοδοςΠρώιμη Εποχή του Χαλκού
Period
ΠεριγραφήΤηγανόσχημο σκεύος με κατακόρυφα τοιχώματα και διχαλωτή λαβή. Η εξωτερική επιφάνεια κοσμείται εμπίεστα και εγχάρακτα με επτά ομόκεντρους κύκλους στο κέντρο, οι οποίοι περιβάλλονται από ακτινωτά τρίγωνα, απεικονίζοντας ίσως έναν ήλιο ή ένα αστέρι.Early Bronze Age
Description
Description“Frying-pan” vessel with low vertical walls and a forked handle. The outer surface bears incised and impressed decoration with seven concentric circles in the central section surrounded by irregular triangles, depicting possibly a sun or a star.
These particular vessels reminded archaeologists of the frying pan, which is why they were called 'pan-shaped'. However, they have nothing to do with cooking utensils and their use remains unknown to us. The “frying pan" vases were decorated with themes inspired by the world of the sea. On one side, we can often see incised patterns and motifs, such as the spiral, circles, but also elements of nature such as the sun, ships and fish.
Τα συγκεκριμένα σκεύη θύμιζαν στους αρχαιολόγους τα τηγάνια και γι’ αυτό τα ονόμασαν «τηγανόσχημα». Δεν έχουν όμως καμία σχέση με το μαγειρικό σκεύος και η χρήση τους μάς είναι άγνωστη. Τα «τηγανόσχημα» ήταν διακοσμημένα με θέματα εμπνευσμένα από τον κόσμο της θάλασσας. Στη μία πλευρά τους μπορούμε συχνά να διακρίνουμε εγχάρακτα σχέδια και μοτίβα, όπως είναι η σπείρα, οι κύκλοι, αλλά και στοιχεία της φύσης όπως τον ήλιο, τα καράβια και τα ψάρια.
This type of clay vase, particularly common in the Cyclades and the Greek mainland in the Early Bronze Age (3200-2000 BC), owes its conventional name to its characteristic shape (which resembles to a frying pan). Vases of this type are mainly found in graves but, as they also occur in settlements, it is clear that they were used in daily life, too. Though their use remains an enigma, many interpretations have been proposed: ritual vessels for libations or offerings to the dead, mirrors, drums for funerary rituals, navigational instruments, plates for food, symbolic vessels emphasizing the power of natural elements (sun, sea), etc.
Ο τύπος αυτός πήλινου σκεύους, ιδιαίτερα διαδεδομένος στις Κυκλάδες και την ηπειρωτική Ελλάδα της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού (3200-2000 π.Χ.), οφείλει την ονομασία του στο χαρακτηριστικό του σχήμα (που μοιάζει με τηγάνι). Σκεύη αυτού του τύπου ανευρίσκονται κυρίως σε τάφους, αλλά και σε οικισμούς, γεγονός που υποδηλώνει ότι χρησιμοποιούνταν και στην καθημερινή ζωή. Αν και η χρήση τους παραμένει αινιγματική, οι ερμηνείες που έχουν προταθεί είναι πολλές: τελετουργικά σκεύη για σπονδές ή για προσφορά καρπών στους νεκρούς, κάτοπτρα, θρησκευτικά σύμβολα της γυναικείας γονιμότητας, τύμπανα για νεκρικές τελετές, όργανα ναυσιπλοΐας, πινάκια για την τοποθέτηση τροφών, σκεύη συμβολικού χαρακτήρα για την επίκληση των δυνάμεων της φύσης (ήλιου, θάλασσας).