Vase
Χρονολόγηση9ος αι. π.Χ.
Date
9th c. BC
MediumΠηλός
Medium
Clay
Dimensions40.4εκ. × 20εκ. × 23εκ. × 39εκ.
Dimensions
40.4 × 20 × 23 × 39 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Pottery
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0288
Object Number
ΝΓ0288
ΠερίοδοςΠρωτογεωμετρική περίοδος
Period
ΠεριγραφήΤο εικονιζόμενο πιθοειδές αγγείο, το οποίο αρχικά διέθετε πώμα που δεν
διασώζεται, προέρχεται από τη Σκύρο. Πιθανώς είχε χρησιμοποιηθεί ως τεφροδόχος
κάλπη, περιείχε δηλαδή τις στάχτες από την καύση κάποιου νεκρού. Είναι
διακοσμημένο με χαρακτηριστικά μοτίβα του γεωμετρικού ρυθμού, όπως ρόμβους, και
ομόκεντρους κύκλους με σταυρούς στο κέντρο.Early Geometric period
Description
Further InformationThis pithoid vessel, which originally had a lid, comes from Skyros and
has been probably used as a cinerary urn. It is a typical example of the local
production decorated with standard Protogeometric motifs like lozenges and
concentric circles with a cross at the centre.
The custom of using clay vessels for funerary purposes is attested in
the Aegean already from prehistoric periods (e.g. the pithos-burials of the
Middle Bronze Age (2000-1600 BC). However, it becomes particularly widespread
during the Protogeometric and Geometric periods (1050/1025-700 BC), when large
vases are used either for the deposition of the remains of a cremation or as
containers for unburnt corpses. Such funerary vessels usually bear painted
decoration. In fact, it was on the vessels produced for cemeteries, especially
for the cemeteries of Attica, where vase-painters started applying figured
scenes from the 8th c. BC onwards.
Η χρήση αγγείων για ταφικούς σκοπούς είναι γνωστή και από παλαιότερες περιόδους της αιγαιακής ιστορίας (π.χ. ταφές σε πίθους της Μέσης Εποχής του Χαλκού (2000-1600 π.Χ.). Αποκτά, ωστόσο, ιδιαίτερη διάδοση κατά την Πρωτογεωμετρική και Γεωμετρική περίοδο (1050/1025-700 π.Χ. ), όταν εξαπλώνεται το έθιμο της καύσης των νεκρών ενώ, παράλληλα, πληθαίνουν και οι εγχυτρισμοί, δηλαδή οι απλοί ενταφιασμοί σε μεγάλα πήλινα σκεύη. Τα αγγεία αυτά, κυρίως τα τεφροδόχα, έφεραν συχνά γραπτή διακόσμηση. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η παράδοση της εικονιστικής αγγειογραφίας θα ξεκινήσει από το πεδίο των ταφικών τελετουργιών, και συγκεκριμένα από τα νεκροταφεία της Αττικής τον 8ο αι. π.Χ.