Jar
Χρονολόγηση12ος αι. π.Χ.
Date
12th c. BC
MediumΠηλός
Medium
Clay
Dimensions19.5εκ. × 7.4εκ.
Dimensions
19.5 × 7.4 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Pottery
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0484
Object Number
ΝΓ0484
ΠερίοδοςΎστερη Εποχή του Χαλκού
Period
ΠεριγραφήΨευδόστομος αμφορέας του Πυκνού Ρυθμού. Ολόκληρη η επιφάνεια καλύπτεται από γραμμικά -κυρίως καμπυλόγραμμα– μοτίβα, όπως κυματοειδείς γραμμές, ρόδακες, σταυρούς και πολλαπλά ημικύκλια. Ο αμφορέας αυτού του τύπου που ονομάστηκε έτσι επειδή ο κατακόρυφος λαιμός του έχει ψεύτικο, σφραγισμένο στόμιο και η εκροή του υγρού γίνεται από προχοή τοποθετημένη στον ώμο πρωτοεμφανίστηκε στην Κρήτη, στα τέλη της Μεσομινωικής περιόδου (1700-1600 π.Χ.). Γύρω στο 1450 π.Χ. υιοθετείται από τους Μυκηναίους της ηπειρωτικής Ελλάδας.Late Bronze Age
Description
Further InformationStirrup jar of the Close Style. The exterior is adorned with linear and curvilinear motifs such as wavy lines, rosettes, crosses and multiple semicircles. The stirrup jar -also known as the "false-neck amphora" because the vertical neck was closed, and the liquid was poured through a collateral spout on the shoulder of the vase– appeared in Crete towards the end of the Middle Minoan period (1700-1600 BC). Around 1450 BC it was adopted by the Mycenaeans in mainland Greece.
Stirrup jar was the most common Mycenaean vessel for storing and transporting wine, olive oil and perfumes. Mycenaean palaces largely controlled the production and circulation of these commodities as attested by the Linear B tablets discovered at Mycenaean palace. On some of the tablets, the ideogram of the stirrup jar appears, together with the word ka-ra-re-we, which is identified with the later Greek term "chlaron", i.e. a jar for olive oil. There is also a group of inscribed stirrup jars on which the adjective wa-na-ka-te-ro appears and has been interpreted as "property of the king" (Gr. Wanax). The Close Style is one of the most characteristic decorative styles of the Late Minoan period (12th c. BC). In that style, the entire surface of the vase is covered with linear motifs. Quite often, more elaborate motifs are used, such as octopuses, shells, birds and schematized flowers. The execution, is skillfully done and the perfectly symmetrical arrangement of the motifs creates a particularly pleasing effect.
Ο ψευδόστομος αμφορέας αποτελεί τον συνηθέστερο τύπο μυκηναϊκού αγγείου για την αποθήκευση και μεταφορά κρασιού, ελαιόλαδου και αρωματικών ελαίων. Τα προϊόντα αυτά τελούσαν υπό τον έλεγχο των ανακτόρων, όπως συμπεραίνουμε από τη μελέτη των πινακίδων Γραμμικής Β που έχουν βρεθεί στα αρχεία των μυκηναϊκών ανακτόρων και περιγράφουν τις διαδικασίες παρασκευής τους. Μερικές από τις πινακίδες αυτές περιέχουν το ιδεόγραμμα του ψευδόστομου αμφορέα μαζί με τη λέξη ka-ra-re-we, η οποία ταυτίζεται με τον υστερότερο όρο «χλαρόν», που σημαίνει ελαιοδοχείο. Υπάρχει επίσης μια ομάδα ενεπίγραφων ψευδόστομων αμφορέων, όπου εμφανίζεται το επίθετο wa-na-ka-te-ro, που ερμηνεύεται ως «ιδιοκτησία του βασιλιά». Ο Πυκνός Ρυθμός είναι ένας από τους πλέον χαρακτηριστικούς τρόπους διακόσμησης της κεραμικής της Υστερομινωικής περιόδου (12ος αι. π.Χ.). Στον ρυθμό αυτό, ολόκληρη η επιφάνεια του αγγείου καλύπτεται από πυκνά μοτίβα. Συχνά χρησιμοποιούνταν και πιο ευφάνταστα θέματα, όπως χταπόδια, θαλάσσια όστρακα, πουλιά και άνθη. Η εκτέλεση, είναι δεξιοτεχνική και η συμμετρία που παρουσιάζει η διάταξη των μοτίβων παράγει ένα ιδιαίτερα ελκυστικό αποτέλεσμα.