Stone grave marker
Χρονολόγηση2ος- 3ος αι. μ.Χ.
Date
2nd-3rd century AD
MediumΑσβεστόλιθος
Medium
Limestone
Dimensions71εκ. × 27εκ.
Dimensions
71 × 27 cm
ClassificationΛίθινα
Classification
Stonework / Plastic
Αριθμός ΑντικειμένουΖ0774
Object Number
Ζ0774
ΠερίοδοςΡωμαϊκή περίοδος
Period
ΠεριγραφήΕπιτύμβιος κιονίσκος που στην μπροστινή του όψη, μέσα σε κόγχη απεικονίζει το ανάγλυφο πρόσωπο γυναικείας μορφής με σκουλαρίκια και δύο περιδέραια στο λαιμό. Πρόκειται για αντιπροσωπευτικό δείγμα μιας κατηγορίας επιτύμβιων μνημείων σε μορφή κίονα ( «cippus») που φέρουν ελληνικές επιγραφές και σπανιότερατο πορτραίτο του νεκρού.Roman period
Description
Further InformationColumn-shaped funerary monument decorated with the bust of a female figure placed in a niche. She’s wearinga pair of earrings and two circular necklaces. This is a representative example of a class of column-shaped funerary monuments (cippi), which often carry Greek inscriptions. ; And in rare cases, the portrait of the deceased.
Grave cippi were commonly found as grave markers from the Late Hellenistic to the Late Roman period in several parts of Cyprus, such as Limmasol (Amathous), Larnaca (Kition), Salamis and Kyrenia. In addition, inscribed cippi of this type mention the name of the deceased addressed with the standard greeting 'chaire' (farewell) and sometimes the name of the father or the spouse. Expressions of condolence are also frequent, such as "no one is immortal". Column-shaped funerary monument decorated with the bust of a female figure placed in a niche. She’s wearing a pair of earrings and two circular necklaces. This is a representative example of a class of column-shaped funerary monuments (cippi), which often carry Greek inscriptions and in rare cases, the portrait of the deceased.
Κιονόσχημα ταφικά «cippi» χρησιμοποιούνταν ως σήματα τάφων και ήταν συνήθη κατά την ύστερη Ελληνιστική εποχή έως την Ύστερη Ρωμαϊκή περίοδο ιδιαιτέρως στην περιοχή της Λεμεσού (Αμαθούντας), της Λάρνακας (Κιτίου) και σπανιότερα στη Σαλαμίνα και την Κερύνεια. Σε ενεπίγραφους κιονίσκους αυτού του τύπου αναφέρεται το όνομα του νεκρού, στον οποίο απευθύνεται ο στερεότυπος χαιρετισμός «χαίρε». Σε ορισμένες περιπτώσεις καταγράφεται και το όνομα του πατέρα ή του/της συζύγου του νεκρού, καθώς και παρηγορητικές εκφράσεις του τύπου «ο?δε?ς ?θάνατος»