Τα πήλινα χειροποίητα ειδώλια γυναικείων μορφών αποτελούσαν ένα από τα το συνηθέστερα είδη προσφορών στα μινωικά Ιερά Κορυφής, τους υπαίθριους λατρευτικούς χώρους σε κορυφές λόφων ή βουνών, απ' όπου πιθανώς προέρχεται και το συγκεκριμένο παράδειγμα. Σε αντίθεση με τα αντίστοιχα ανδρικά ειδώλια που εικονίζονται πάντα με τα χέρια διπλωμένα μπροστά στο στήθος, τα γυναικεία ειδώλια παρουσιάζουν μεγαλύτερη ποικιλία στάσεων και μπορούν να έχουν τα χέρια προτεταμένα, ανυψωμένα στο πλάι ή ακουμπισμένα κάτω από το στήθος. Κάποια παραδείγματα μάλιστα φέρουν περίτεχνες κομμώσεις, εντυπωσιακά καλύμματα κεφαλής και ενδύματα με πλούσια χρωματική διακόσμηση (την τυπική μινωική φούστα και το στενό περικόρμιο που αφήνει γυμνά τα στήθη), που παραπέμπουν στις μορφές που συναντούμε στις μεταγενέστερες μινωικές τοιχογραφίες. Η ποικιλομορφία αυτή υποδηλώνει ενδεχομένως ότι τα γυναικεία ειδώλια χρησίμευαν για να αποδώσουν όχι μόνο σχηματοποιημένες μορφές λατρευτών αλλά και ιερατικές μορφές, ίσως δε ακόμη και θεότητες.