Vase
Clay vase
Χρονολόγηση510-500 π.Χ.
Date
510-500 BC
MediumΠηλός
Medium
Clay
Dimensions11.1εκ. × 14εκ. × 2.8εκ.
Dimensions
11.1 × 14 × 2.8 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Pottery
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0188
Object Number
ΝΓ0188
ΠερίοδοςΑρχαϊκή περίοδος
Period
ΠεριγραφήΑγγείο σε σχήμα ξαπλωμένης γυναικείας μορφής, που στηρίζει το αριστερό χέρι σε μαξιλάρι και κρατά ρυτό (αγγείο πόσης κρασιού στα συμπόσια σε μορφή κέρατου ή κεφαλιού ζώου ή ακόμα και ανθρώπινου κεφαλιού). Η γυναικεία μορφή φοράει πόλο (ένδυμα κεφαλιού) στο κεφάλι, μέσα από τον οποίο διαμορφώνεται το στόμιο του αγγείου. Κατασκευάστηκε με μήτρα (καλούπι) και διατηρεί στην επιφάνειά του ίχνη ερυθρού χρώματος πάνω σε λευκό επίχρισμα.Archaic period
Description
DescriptionA vase in the shape of a reclining female figure, whose left arm rests on a cushion and holds a rhyton (a vessel in the form of a horn, an animal head or even a human head used as wine cup in symposia). The vessel’s mouth is in the form of a headdress (polos). The lekythion is mould-made and preserves strong traces of red pigment.
Ancient Greek women liked expensive perfumes that were often stored in luxurious containers, as is still the case today. The vessels in which they stored their perfumes were often made of clay, which came in various shapes, or glass. This particular vessel is in the shape of a half-folded woman, with an opening at the top of her head. The woman has braided hair, and traces of bright red pigment can still be seen on her clothing, which was decorated in this way.
Στις αρχαίες Ελληνίδες άρεσαν τα ακριβά αρώματα που συχνά αποθήκευαν σε πολυτελείς συσκευασίες, όπως άλλωστε συμβαίνει και στις μέρες μας. Τα σκεύη μέσα στα οποία φύλαγαν τα αρώματά τους ήταν συχνά πήλινα σε διάφορα σχήματα ή γυάλινα. Το συγκεκριμένο έχει το σχήμα μισοξαπλωμένης γυναίκας και το στόμιο ήταν στην κορυφή του κεφαλιού της. Η γυναίκα έχει πλεγμένα τα μαλλιά της κοτσίδες, ενώ μπορούμε ακόμα να διακρίνουμε ίχνη από το έντονο κόκκινο χρώμα που διακοσμούσε τα ενδύματά της.
Plastic or modelled vases existed in earlier periods, but their production became widespread around 700 BC, when the mould-technique was introduced from the East. From the mid-7th to the late 6th c. BC vessels in the form of figurines were produced in large quantities and used as perfume flasks. Anthropomorphic and zoomorphic vases from various workshops (Corinthian, Laconian, Rhodian, Boeotian, and others) were exported to the entire Mediterranean and the Euxine Pontus (Black Sea). They were used mainly as grave goods in cemeteries or as votive offerings in sanctuaries, although domestic finds are not unknown.
Πλαστικά αγγεία είναι γνωστά και από πρωιμότερες περιόδους, η παραγωγή τους, όμως, γενικεύτηκε γύρω στο 700 π.Χ., όταν εισήχθη η τεχνική της μήτρας στο Αιγαίο από την Ανατολή. Από τα μέσα του 7ου αι. π.Χ. έως τα τέλη του 6ου αι. π.Χ., ανάλογα σκεύη παράγονταν σε μεγάλες ποσότητες και χρησιμοποιούνταν ως αρωματοδοχεία. Ανθρωπόμορφα αλλά και ζωόμορφα αγγεία διαφόρων εργαστηρίων (κορινθιακού, λακωνικού, ροδιακού, βοιωτικού κ.ά.) εξάγονταν σε όλη τη Μεσόγειο και τις αποικίες της Μαύρης Θάλασσας και εντοπίζονται κυρίως ως κτερίσματα (αντικείμενο που τοποθετούσαν στον τάφο για να συνοδεύει τον νεκρό στη μεταθανάτια ζωή του) σε τάφους ή ως αναθήματα (αφιερώματα) σε ιερά, χωρίς πάντως να λείπουν και από οικιστικά σύνολα.
