Hydria
Χρονολόγησηπερ. 450 π.Χ.
Date
ca. 450 BC
MediumΧαλκός
Medium
Bronze
Dimensions39.7εκ. × 17.5εκ. × 27εκ. × 34εκ. × 14εκ. × 22.5εκ.
Dimensions
39.7 × 17.5 × 27 × 34 × 14 × 22.5 cm
ClassificationΜετάλλινα
Classification
Metalwork / Vases
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0730
Object Number
ΝΓ0730
ΠερίοδοςΚλασική περίοδος
Period
ΠεριγραφήΤο σώμα είναι σφυρήλατο, ενώ οι τρείς λαβές είναι χυτές και προσαρμόζονται στο σώμα με μικρούς ήλους (καρφάκια). Η βάση έχει χυτευθεί και επικολληθεί ξεχωριστά στο κάτω μέρος του σώματος. Κοντά στη λαβή διακρίνεται μικρή οπή, όπου ίσως υπήρχε πώμα στερεωμένο με αλυσίδα. Η υδρία διακοσμείται με πλαστικούς δακτυλίους, τρίφυλλα και εννεάφυλλα ανθέμια και κισσόφυλλα.Classical period
Description
Further InformationThe body is of hammered sheet bronze, while the three handles are cast and attached to the body with rivets. The separate base is also cast and soldered to the lower part of the body also with rivets. A small hole near the handle shows that the vase probably had a lid attached by a chain. This particular hydria is decorated with plastic rings, three and nine-leaf anthems and ivy-leaves.
The most common vase for carrying water in antiquity was hydria. The bronze examples, however, were mainly used as luxurious banqueting vessels, but also as urns, votive offerings in sanctuaries or as prizes for games. From their use in shrines came another public use that of a ballot box for voting. The bronze ones that have been preserved to this day come mainly from tombs and shrines. Similar ones are also found in Patras and Olympia. Opinions on the dating of the depicted hydria and the workshop where it was made are divided. According to the prevailing opinion, this vase dates from around 450 BC and belongs to the group of products of the workshop of the north-western Peloponnese.
Η υδρία ήταν το κατ' εξοχήν σκεύος για τη μεταφορά νερού στην αρχαιότητα. Τα χάλκινα παραδείγματα, ωστόσο, χρησίμευαν κυρίως ως πολυτελή συμποσιακά σκεύη αλλά και ως τεφροδόχα αγγεία, αναθήματα σε ιερά ή έπαθλα αγώνων. Από τη χρήση τους στα ιερά προήλθε και μία ακόμη δημόσια χρήση, αυτή της κάλπης για τις ψήφους. Οι χάλκινες υδρίες που διατηρούνται ως τις μέρες μας προέρχονται κυρίως από τάφους και ιερά. Τυπολογικά παράλληλα εντοπίζονται στην Πάτρα και την Ολυμπία. Οι γνώμες σχετικά με τη χρονολόγηση της εικονιζόμενης υδρίας και το εργαστήριο κατασκευής της διίστανται. Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη το αγγείο χρονολογείται γύρω στο 450 π.Χ. και εντάσσεται στην ομάδα των προϊόντων του εργαστηρίου της βορειοδυτικής Πελοποννήσου.