Lekythos
Χρονολόγηση495-490 π.Χ.
Date
495-490 BC
MediumΠηλός
Medium
Clay
Dimensions33.6εκ. × 7.6εκ. × 12.3εκ. × 8.1εκ.
Dimensions
33.6 × 7.6 × 12.3 × 8.1 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Pottery
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0265
Object Number
ΝΓ0265
ΠερίοδοςΑρχαϊκή περίοδος
Period
ΠεριγραφήΛήκυθος (αρωματοδοχείο, ελαιοδοχείο) με σκηνή Γιγαντομαχίας (μάχη των Ολύμπιων θεών εναντίον των Γιγάντων). Στο κέντρο, ο θεός Ήφαιστος με μία τανάλια, η οποία συγκρατεί πυρακτωμένο μέταλλο, προσπαθεί να καταβάλει τον αντίπαλο Γίγαντα. Ο Γίγαντας, γενειοφόρος και πάνοπλος, είναι γονατισμένος. Πίσω από τον Ήφαιστο εικονίζεται πολεμιστής που ετοιμάζεται να επιτεθεί στον θεό, ενώ στα δεξιά μια γυναικεία μορφή απομακρύνεται από τη σκηνή στρέφοντας το κεφάλι προς τα πίσω.Archaic period
Description
Further InformationLekythos (perfume or oil container) depicting a scene from the Gigantomachy (battle among the Giants and the Olympian Gods). Hephaestus holds tongs with a red-hot lump of iron in his right hand and moves violently towards a fully armed Giant, who is down on his left knee. Another warrior (probably a Giant, too) prepares to attack Hephaestus from behind. On the right, a woman walks away from the scene turning her head backwards.
Giants, the sons of Gaia (Earth), were considered as predecessors of the human race. They were huge, ferocious and had dragon tails. Tradition associated the Giants with extreme natural phenomena, e.g. earthquakes, volcanic eruptions, typhoons, fires, droughts, which have always caused fear and insecurity to humans. The fight of the Olympian gods against these pre-Olympian deities was harsh and has been extensively depicted in sculpture and vase-painting of the Archaic (700-490/480 BC), Classical (490/480-323 BC) and Hellenistic period (323-31 BC). It apparently symbolized the domination of measure and harmony over the fierce powers of nature, thus perfectly expressing the Athenian spirit of the 5th c. BC.
Οι Γίγαντες, από τους οποίους λεγόταν πως κρατούσε το γένος των ανθρώπων, ήταν γιοί της Γης. Σύμφωνα με τον μύθο, ήταν εξαιρετικά βίαιοι και φοβεροί στην όψη, με πελώριο ανάστημα και σώμα που κατέληγε σε ουρά δράκοντα. Η παράδοση συνέδεε τους Γίγαντες με ακραία φυσικά φαινόμενα, όπως σεισμούς, καταποντισμούς, εκρήξεις ηφαιστείων, τυφώνες, πυρκαγιές και ξηρασίες, που πάντα προκαλούσαν δέος στους ανθρώπους. Ο αγώνας των θεών του Ολύμπου ενάντια σε αυτές τις προ-ολύμπιες θεότητες ήταν ιδιαίτερα σκληρός και αποτέλεσε αγαπητό θέμα στη γλυπτική και την αγγειογραφία της Αρχαϊκής (700-490/480 π.Χ.), Κλασικής (490/80-323 π.Χ.) και Ελληνιστικής περιόδου (323-31 π.Χ.). Ο αγώνας φαίνεται ότι συμβόλιζε την επικράτηση του μέτρου και της αρμονίας πάνω στις βίαιες δυνάμεις της φύσης και ήταν σε απόλυτη συμφωνία με το αθηναϊκό πνεύμα του 5ου αι. π.Χ.