Krater
Χρονολόγησηπερ. 350 π.Χ.
Date
ca. 350 BC
MediumΠηλός
Medium
Clay
Dimensions26.5εκ. × 27εκ. × 11.6εκ.
Dimensions
26.5 × 27 × 11.6 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Pottery
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0597
Object Number
ΝΓ0597
ΠερίοδοςΚλασική περίοδος
Period
ΠεριγραφήAττικός κωδωνόσχημος (που έχει τη μορφή ανεστραμμένου κουδουνιού) κρατήρας. Στη μία πλευρά εικονίζονται τρεις μορφές. Στο μέσο της παράστασης είναι ο γυμνός, στεφανωμένος Έρωτας. Με το τύμπανο που κρατά συνοδεύει τον χορό δύο γυναικείων μορφών, που βρίσκονται στα αριστερά και τα δεξιά του. Οι γυναίκες φορούν χιτώνα και ιμάτιο που καλύπτει τα σώματα και τα κεφάλια, αφήνοντας ακάλυπτα μόνο τα μάτια και τη μύτη. Λευκό χρώμα χρησιμοποιήθηκε για το δέρμα των γυναικών και του Έρωτα, καθώς και το περίγραμμα των φτερών του, το τύμπανο και το στεφάνι. Στην άλλη πλευρά εικονίζονται τρείς ανδρικές αγένειες μορφές, τυλιγμένες σε ιμάτια. Ανάμεσά τους βρίσκεται κι από ένα αντικείμενο, πιθανώς τύμπανο. Το αγγείο αποδίδεται στον συμβατικά ονομαζόμενο Ζωγράφο της Yalta.Classical period
Description
Further InformationAttic bell-shaped krater. Three figures are depicted on one side. On the centre of the main side, there is the naked, wreathed Eros. He’s holding a tympanon (drum) and accompanies the dance of two female figures to his left and right. The women wear a chiton and himation that covers their bodies and heads, leaving only the eyes and nose uncovered. White color was used for the skin of the women and Eros, as well as for the outline of his wings, the drum and the wreath. The other side depicts three young males, wrapped in their himatia. Between them, there is an object, probably a tympanon (drum). The vessel is attributed to the conventionally called Yalta Painter.
The iconographic type of the "mantled" dancer with the himation covering her body, head and sometimes part of her face appears from the mid-5th c. BC, but becomes particularly popular in the Hellenistic period (323-31 BC). It is most often depicted on clay figurines and was used for figures such as the Nymphs, the Charites (Graces) or the female worshippers of Demeter, Persephone or Dionysus. In some cases, however, they may simply represent everyday women who participated in a social event, such as a festival at a sanctuary.
Ο εικονογραφικός τύπος της «καλυμμένης» χορεύτριας με το ιμάτιο που καλύπτει το σώμα της, το κεφάλι και ορισμένες φορές και μέρος του προσώπου εμφανίζεται από τα μέσα του 5ου αι. π.Χ., αλλά γίνεται ιδιαίτερα αγαπητός στην Ελληνιστική περίοδο (323-31 π.Χ.). Εικονίζεται συχνότερα σε πήλινα ειδώλια. Χρησιμοποείται για μορφές, όπως οι Νύμφες, οι Χάριτες ή οι λατρεύτριες της Δήμητρας, της Κόρης ή του Διονύσου. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως, ενδεχομένως, να πρόκειται απλώς για καθημερινές γυναίκες που συμμετείχαν σε κάποια κοινωνική εκδήλωση, όπως μια γιορτή σε ένα ιερό.