Eye cup
Clay vase
Χρονολόγηση530-520 π.Χ.
Date
530-520 BC
MediumΠηλός καστανέρυθρος
Medium
Πηλός καστανέρυθρος
Dimensions10.9εκ. × 9.3εκ. × 27.5εκ. × 38.3εκ.
Dimensions
10.9 × 9.3 × 27.5 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Pottery
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0702
Object Number
ΝΓ0702
ΠερίοδοςΑρχαϊκή περίοδος
Period
ΠεριγραφήΗ κύλικα ήταν επιτραπέζιο αγγείο πόσης (ποτήρι), διακοσμημένη με τη μελανόμορφη τεχνική. Έχει χαμηλό πόδι, ρηχό, ημισφαιρικό σώμα και οριζόντιες λαβές. Κατά την κλασική εποχή ήταν το πιο δημοφιλές αγγείο στα συμπόσια. Κατασκευαζόταν από πηλό ή μέταλλο και συχνά αφιερωνόταν σε ιερά. Ο τύπος του συγκεκριμένου αγγείου ονομάζεται «οφθαλμωτή κύλιξ» εξαιτίας της χαρακτηριστικής διακόσμησης και των δύο όψεων του με πελώριους οφθαλμούς. Η συγκεκριμένη αποδίδεται τόσο στον Ζωγράφο του Φίνεως όσο και στον Ζωγράφο της κύλικας της Μαδρίτης που ανήκε στον ίδιο κύκλο.Archaic period
Description
DescriptionKylix was a drinking vessel decorated in the black-figure technique. It has a low foot, shallow, hemispherical body and horizontal handles. It was the standard footed vessel for drinking wine. During the Classical period it was the most popular cup used at the banquets (symposia), but it was also often dedicated to sanctuaries. It was made either on clay or metal. This particular kylix which is called an “eye-cup” because of the decorative motif of two large eyes is attributed to the “Phineus Painter” and the Painter of the Madrid Cup.
The clay vessel with the two large eyes, is a kylix, i.e. a wine glass. In addition to the eyes, the surface of the vase has been painted with the nose and ears of a Silenus. The Silenoi had the form of a man with ears, tail and hooves of a horse and belonged to the entourage of Dionysus, who was the god of wine. The large eyes on the surface of the vase were believed to ward off the "evil eye".
Το πήλινο αγγείο με τους δύο οφθαλμούς, τα δύο μεγάλα μάτια, είναι μία κύλικα, ένα ποτήρι για το κρασί. Εκτός από τα μάτια στην επιφάνεια του αγγείου έχουν ζωγραφίσει τη μύτη και τα αυτιά ενός Σειληνού. Οι Σειληνοί είχαν μορφή ανθρώπου με αυτιά, ουρά και οπλές αλόγου και ανήκαν στη συνοδεία του Διονύσου, που ήταν ο θεός του κρασιού. Οι μεγάλοι οφθαλμοί στην επιφάνεια του αγγείου πίστευαν ότι έδιωχναν μακριά το «κακό μάτι».
As with most ancient artists, the real name of the Phineus Painter is unknown, and he is identified only by the stylistic features of his work. Scholars named him after a cup depicting the myth of Phineus. The Phineus Painter probably from Chalkis of Euboea, established a pottery workshop in southern Italy, and decorated pottery in a style that scholars call "Chalcidian". This particular class of vases is known as “Chalcidian” due to the fact that they frequently bear inscriptions in letters of the Chalcidian alphabet. It is a homogenous group of high quality black-figured vases decorated with vegetal and pictorial motifs (exotic animals, daemonic creatures, scenes from myths as well as from daily life) and are distinguished by the lavish use of added purple and white. This characteristic decoration with enormous eyes on both sides of the vessel refers to folk beliefs about the “evil eye” and the warding off of its effect, or simply warned the user of the vase about the loss of consciousness that excessive wine-drinking caused.
Όπως συμβαίνει με τους περισσότερους αρχαίους καλλιτέχνες, το πραγματικό όνομα του Ζωγράφου του Φίνεως είναι άγνωστο και προσδιορίζεται μόνο από τα στιλιστικά χαρακτηριστικά του έργου του. Οι μελετητές τον ονόμασαν έτσι από ένα κύπελλο που απεικόνιζε τον μύθο του Φινέα. Πρόκειται για Έλληνα αγγειογράφο, πιθανότατα από τη Χαλκίδα της Εύβοιας, που ίδρυσε ένα εργαστήριο κεραμικής στη νότια Ιταλία και διακόσμησε την κεραμική σε τεχνοτροπία που οι μελετητές αποκαλούν «χαλκιδική». Η ονομασία αυτής της κατηγορίας κεραμικής οφείλεται στο γεγονός ότι οι επιγραφές που συχνά φέρουν αποδίδονται με χαρακτήρες του «χαλκιδικού» αλφαβήτου. Πρόκειται για μια ομάδα μελανόμορφης κεραμικής, εξαιρετικής ποιότητας, με διακόσμηση που περιλαμβάνει φυτικά και εικονιστικά θέματα (εξωτικά ζώα, δαιμονικά όντα, σκηνές από μύθους αλλά και την καθημερινή ζωή) και χαρακτηρίζεται από την έντονη χρήση ερυθρού και λευκού χρώματος. Η χαρακτηριστική διακόσμηση με τους πελώριους οφθαλμούς σε σχηματοποιημένο πρόσωπο παραπέμπει πιθανώς σε λαϊκές δοξασίες για το «κακό μάτι» και την αποτροπή της βασκανίας ή απλώς προειδοποιούσαν τους χρήστες των αγγείων για την απώλεια της συνείδησης που επέφερε η υπερβολική κατανάλωση κρασιού.