Plate
Clay plate
ΧρονολόγησηΓ΄τέταρτο του 4ου π.Χ.
Date
Third quarter of the 4th c. BC
MediumΠηλός
Medium
Clay
Dimensions4.5εκ. × 17.6εκ. × 6.1εκ.
Dimensions
4.5 × 17.6 × 6.1 cm
ClassificationΠήλινα
Classification
Ceramics / Pottery
Αριθμός ΑντικειμένουΝΓ0714
Object Number
ΝΓ0714
ΠερίοδοςΚλασική περίοδος
Period
ΠεριγραφήΙχθυοπινάκιο (πιάτο για ψάρια) με μεγάλο πόδι. Το χείλος είναι διακοσμημένο με γλωσσωτό κόσμημα. Η ερυθρόμορφη διακόσμηση του δίσκου περιλαμβάνει δύο μεγάλα ψάρια, που είτε κολυμπούν, είτε εικονίζονται ως τροφή που έχει τοποθετηθεί μέσα στο πινάκιο. Ανάμεσα στα ψάρια είναι ζωγραφισμένο ένα σχηματοποιημένο μαλάκιο (χτένι) και ένα μικρό όστρεο (κοχύλι). Το συγκεκριμένο αγγείο είναι έργο «καμπανικού» εργαστηρίου, αποδίδεται στην Ομάδα Robinson και, πιο συγκεκριμένα, στον Ζωγράφο του Palmer-Scallop.Classical period
Description
DescriptionLarge footed fish-plate with a rim decorated with a tongue-like pattern. The red figure decoration of the dish includes two large fishes, either swimming or depicted as food placed inside the dish. A scallop and a small shell are shown between the fishes. The vase is the product of a 'Campanian' workshop and is attributed to the Robinson Group and, more specifically, to the Palmer-Scallop's Painter.
Clay fish dishes were plates for eating fish. Their name comes from their decoration with fish and other seafood and they were luxury vessels used by wealthy Athenians at banquets. Banquets were informal gatherings of friends belonging to the aristocracy who gathered to have fun and to discuss. It was an exclusively male entertainment that strengthened the bonds between friends. The host was responsible for sending out the invitations with a servant and finding the cook who would prepare the food. The dinner consisted of appetizers, such as olives or onions, the main meal, meat or fish, and desserts. Often, at banquets, the host would also display the luxurious utensils of his household, such as glasses, wine jugs, plates, and craters all decorated with beautiful representations.
Τα πήλινα ιχθυοπινάκια ήταν πιάτα για την κατανάλωση ψαριών. Η ονομασία τους προέρχεται από τη διακόσμηση με ψάρια και άλλα θαλασσινά και ήταν σκεύη πολυτελείας που οι εύποροι Αθηναίοι χρησιμοποιούσαν στα συμπόσια. Τα συμπόσια ήταν ανεπίσημες συγκεντρώσεις φίλων που ανήκαν στην αριστοκρατία και συγκεντρώνονταν για να διασκεδάσουν αλλά και να συζητήσουν. Ήταν μια αποκλειστικά ανδρική διασκέδαση που δυνάμωνε τους δεσμούς ανάμεσα στους φίλους. Ο οικοδεσπότης αναλάμβανε να στείλει τις προσκλήσεις με ένα δούλο και να βρει το μάγειρα που θα προετοίμαζε το φαγητό. Το δείπνο αποτελούνταν από ορεκτικά, όπως ελιές ή κρεμμύδια, το κυρίως γεύμα, κρέας ή ψάρι και γλυκά. Συχνά, στα συμπόσια, ο οικοδεσπότης επιδείκνυε και τα πολυτελή σκεύη του νοικοκυριού του, όπως ποτήρια, κανάτες για το κρασί, πιάτα, κρατήρες όλα διακοσμημένα με ωραίες παραστάσεις.
Fish-plates (fish-dishes) are particularly popular in the workshops of southern Italy in the mid-4th c. BC, although the earliest examples were already produced in 5th c. BC Attic workshops. Of particular interest in the illustrated example is the cavity in the middle of the plate. This cavity was used for the garum, the accompanying sauce made from fish entrail.
Τα ιχθυοπινάκια (πιάτα για ψάρια) είναι ιδιαιτέρως δημοφιλή στα εργαστήρια της Κάτω Ιταλίας των μέσων του 4ου αι. π.Χ., αν και τα πρωιμότερα παραδείγματά τους παράγονται από τον 5ο αι. π.Χ. σε αττικά εργαστήρια. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο εικονιζόμενο παράδειγμα παρουσιάζει η κοιλότητα που σχηματίζεται στο μέσον του πινακίου. Η κοιλότητα αυτή χρησίμευε για το γάρον, τη συνοδευτική σάλτσα που παρασκευαζόταν από εντόσθια ψαριών.